ଆମ୍ୱୁଲାନ୍ସଟିଏ ଗଳି ମୁଣ୍ଡରେ ଘନଘନ ସାଇରନ୍ ବଜାଇ ଚାଲିଥାଏ, ହେଲେ ଗଳି ଭିତରକୁ ପଶି ପାରୁ ନଥାଏ । କାରଣ ଗଳିର ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ରାସ୍ତାଟିକୁ ଅବରୋଧ କରି ଠିଆ ହୋଇ ରହିଥିବା ଗାଡ଼ିଗୁଡ଼ିକୁ ବାହାର କରିବା ଲାଗି ଗାଡ଼ି ମାଲିକମାନଙ୍କଠାରେ ତତ୍ପରତା ପ୍ରକାଶ ପାଉ ନ ଥାଏ । ଇଆଡ଼େ ରୋଗୀ ଜଣକର ଅବସ୍ଥା ଗୁରୁତର ହୋଇ ପଡ଼ୁଥିବାରୁ ତାଙ୍କୁ ତୁରନ୍ତ ଡାକ୍ତରଖାନାରେ ପହଞ୍ଚାଇବା ଜରୁରି ହୋଇ ପଡ଼ୁଥାଏ । ତେଣୁ ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ରୋଗୀର ଜ୍ଞାତିପରିଜନମାନେ ତାଙ୍କୁ ବୋହି ବୋହି ଆମ୍ୱୁଲାନ୍ସ ନିକଟରେ ପହଞ୍ଚାନ୍ତି । ଆଉ ସାମାନ୍ୟ ବିଳମ୍ୱ ହୁଏତ ଅଘଟଣକୁ ଆମନ୍ତ୍ରଣ କରିଥାନ୍ତା । ରାସ୍ତାକୁ ଅବରୋଧ କରି ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ଗଳି ରାସ୍ତାରେ ଗାଡ଼ିଗୁଡ଼ିକୁ ପାର୍କିଂ କରାଯାଉଥିବାରୁ ଏଭଳି ଘଟଣାମାନ ପ୍ରତିଦିନ ଘଟୁଛି । କେଉଁଠି ଆବର୍ଜନା ସଂଗ୍ରହ କରୁଥିବା ମ୍ୟୁନିସିପାଲିଟିର ଗାଡ଼ି ଗଳି ଭିତରକୁ ପଶି ପାରୁନାହିଁ ତ କେଉଁଠି ପୁଣି ରାସ୍ତା ଅବରୋଧ ଥିବା ଦେଖି ଭଡ଼ାଗାଡିରେ ଆସୁଥିବା ଯାତ୍ରୀଙ୍କୁ ଗଳିମୁଣ୍ଡରେ ଓହ୍ଲାଇ ଦିଆଯାଉଛି । ରାସ୍ତା ଅବରୋଧଜନିତ ଦୃଶ୍ୟମାନତାର ଅଭାବରୁ ପଦଚାରୀମାନେ ଦୁର୍ଘଟଣାର ମଧ୍ୟ ଶିକାର ହେଉଛନ୍ତି । ଫଳରେ ପଡ଼ୋଶୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଶାନ୍ତି ଓ ଗଣ୍ଡଗୋଳ ଲାଗି ରହି ସ୍ଥଳ ବିଶେଷରେ ହିଂସାତ୍ମକ ରୂପ ଧାରଣ କରୁଛି । ବେଆଇନ ପାର୍କିଂ ଯୋଗୁଁ ସ୍ଥାନୀୟ ଅଧିବାସୀମାନେ ଅସୁବିଧାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଉଥିଲେ ବି ସମସ୍ୟାର ନିଦାନ ହୋଇପାରୁ ନାହିଁ । ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ପାର୍କିଂ ସୁବିଧା ନ ଥାଇ ଘର ପିଛା ଗାଡ଼ି ସଂଖ୍ୟା ବଢ଼ି ବଢ଼ି ଚାଲୁଥିବାରୁ ଆଗକୁ ସହରମାନଙ୍କରେ ଏହି ସମସ୍ୟା ଆହୁରି ଉତ୍କଟ ହେବାକୁ ଯାଉଛି । ମୁମ୍ୱଇ, ଦିଲ୍ଲୀ ପରି ସହରଗୁଡ଼ିକରେ ତ ଏହି ସମସ୍ୟା ଅନିୟନ୍ତ୍ରିତ ହୋଇଗଲାଣି । ତେଣୁ ଆମ ରାଜ୍ୟରେ ସ୍ଥିତି ଜଟିଳ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ଉଭୟ ନାଗରିକ ଓ ସରକାରଙ୍କୁ ଅବ୍ୟବସ୍ଥିତ ପାର୍କିଂ ସମସ୍ୟା ପ୍ରତି ସଚେତନ ହୋଇ ତାହାର ନିଦାନ ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ ପଦକ୍ଷେପ ଗ୍ରହଣ କରିବାର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି ।
ସାରା ବିଶ୍ୱରେ ଏବେ ସହରୀକରଣ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ଚାଲିଥିବାରୁ ସହରଗୁଡ଼ିକର ଲୋକସଂଖ୍ୟା ଆଶାତୀତ ଭାବେ ବଢ଼ିବାରେ ଲାଗିଛି । ଏଥିସହ ଯାନବାହନର ସଂଖ୍ୟା ମଧ୍ୟ ବହୁଗୁଣିତ ହୋଇ ପାର୍କିଂ ସ୍ଥଳର ଅଭାବ ଦେଖାଦେଉଛି, ଯାହା ପାର୍କିଂ ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ବିପର୍ଯ୍ୟସ୍ତ କରୁଛି । ପଦଚାରୀଙ୍କଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଗାଡ଼ି ଚାଳକ, ବ୍ୟାବସାୟିକ ଅନୁଷ୍ଠାନ, ପୌର କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ଓ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତେ ଏହି ସମସ୍ୟାର ଶିକାର ହେବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଉଛନ୍ତି । ଭାରତରେ ପଞ୍ଜିକୃତ ଗଡ଼ିର ସଂଖ୍ୟା ୩୫ କୋଟି ଟପି ସାରିଲାଣି । ପ୍ରତି ୧୦୦୦ ଲୋକଙ୍କ ପିଛା ହାରାହାରି ପ୍ରାୟ ୩୧ଟି କାର୍ ଥିବା ବେଳେ ୧୭୨ଟି ଦୁଇ ଚକିଆ ଯାନ ରହିଛି । ଓଡ଼ିଶାରେ ବି ୨୦୨୩-୨୪ ଆର୍ଥିକ ବର୍ଷରେ ୭.୭୬ ଲକ୍ଷ ଗାଡ଼ି ବିକ୍ରି ହୋଇଥିଲା, ଯାହା ପୂର୍ବ ବର୍ଷ ତୁଳନାରେ ୧୯.୩୨ ପ୍ରତିଶତ ଅଧିକ । ଓଡ଼ିଶାରେ ପଞ୍ଜିକୃତ ଗାଡ଼ିର ସଂଖ୍ୟା ପ୍ରାୟ ୧ କୋଟି । ଲୋକଙ୍କ ରୋଜଗାର ବୃଦ୍ଧି, ଜୀବନ ଧାରଣ ମାନରେ ଉନ୍ନତି ତଥା ଅପର୍ୟ୍ୟାପ୍ତ ସାଧାରଣ ପରିବହନ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଏହି ସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧିର କାରଣ ପାଲଟିଛି । ଗାଡ଼ି ତୁଳନାରେ ପାର୍କିଂ ସ୍ଥଳର ଅଭାବ ଯୋଗୁଁ ରାସ୍ତା ଘାଟରେ ଗାଡ଼ି ଠିଆ କରି ଦିଆଯାଉଛି, ଯାହା ଯାନବାହନଗୁଡ଼ିକର ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦ ଚଳାଚଳରେ ବାଧା ଉତ୍ପନ୍ନ କରି ପ୍ରଦୂଷଣ ବୃଦ୍ଧିର କାରଣ ହେଉଛି । ଦିଲ୍ଲୀ, କୋଲକାତା, ସୁରଟ, ଅହମଦାବାଦ, ପୁଣେ, ବେଙ୍ଗାଲୁରୁ, ଚଣ୍ଡିଗଡ଼ ଭଳି କେତେକ ସହରରେ ସହରଭିତ୍ତିକ ପାର୍କିଂ ନୀତି ଅନୁସୃତ ହେଉଥିଲେ ବି ସାରା ଦେଶରେ ଏଭଳି ନୀତିର ପ୍ରଣୟନ ହେବା ଉଚିତ ।
ଦେଶରେ ଆବାସିକ ସୌଧଗୁଡ଼ିକରେ ପାର୍କିଂ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ପ୍ରାବଧାନ ସୁନିଶ୍ଚିତ କରିବା ଲାଗି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଭାବେ କିଛି ଆଇନ ରହିଛି । ନ୍ୟାସନାଲ ବିଲଡିଙ୍ଗ କୋଡର ନିୟମ ଅନୁଯାୟୀ ଆବାସିକ ସୌଧରେ ପ୍ରତିଟି କାର ଓ ଦୁଇ ଚକିଆ ଯାନର ପାର୍କିଂ ପାଇଁ ସର୍ବନିମ୍ନ ଯଥାକ୍ରମେ ପ୍ରାୟ ୧୪୮ ବର୍ଗ ଫୁଟ ଓ ୧୪ ବର୍ଗ ଫୁଟ ସ୍ଥାନର ପ୍ରାବଧାନ କରାଯିବା ଆବଶ୍ୟକ । ପୁନଶ୍ଚ, କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରଙ୍କ ଆବାସ ଓ ନଗର ବିଷୟକ ମନ୍ତ୍ରାଳୟ ଏକ ଆଦର୍ଶ ସୌଧ ଉପବିଧି (ବାଇ-ଲ) ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଛନ୍ତି ଯେଉଁଥିରେ ପାର୍କିଂ ନିୟମ ସମ୍ପର୍କରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଉଲ୍ଲେଖ ରହିଛି । ତଦନୁଯାୟୀ ପ୍ରତି ୧୦୦ ବର୍ଗ ମିଟରର ଫ୍ଲୋର କ୍ଷେତ୍ର ପାଇଁ ୨ଟି କାର ରହି ପାରିବା ଭଳି ପାର୍କିଂ କ୍ଷେତ୍ରର ପ୍ରାବଧାନ କରିବାକୁ ହେବ । ଅର୍ଥାତ୍ ପ୍ରତି ତିନି ବେଡରୁମ ଫ୍ଲାଟର ନିବାସୀ ଗୋଟିଏ ଓ ଚାରି ବେଡରୁମ ଫ୍ଲାଟର ନିବାସୀ ଦୁଇଟି ଲେଖାଏଁ କାର ପାର୍କିଂ ସ୍ଥାନ ପାଇ ପାରିବେ । ସେହିପରି ରିଅଲ ଇଷ୍ଟେଟ ରେଗୁଲେଟରି ଅଥରିଟି (ରେରା) ଅନୁଯାୟୀ ନିବାସୀଙ୍କ ଲାଗି ପାର୍କିଂ ସୁବିଧା ସାଧାରଣ ସୁବିଧା (କମନ ଫେସିଲିଟିଜ)ର ଅଂଶବିଶେଷ ହୋଇଥିବାରୁ କୌଣସି ବିଲଡର ନିବାସୀଙ୍କୁ ଅଲଗା ଭାବେ ପାର୍କିଂ ସ୍ଥଳ ବିକ୍ରି କରିପାରିବେ ନାହିଁ । ୨୦୧୦-୧୧ ମସିହାରେ ମୁମ୍ୱଇରେ କିଛି ବିଲଡର ପାର୍କିଂ ସ୍ଥଳକୁ ବାହାର ଲୋକଙ୍କୁ ବିକ୍ରି କରିବାର ମସୁଧା କରିଥିଲେ । ଏ ସଂକ୍ରାନ୍ତୀୟ ମାମଲାରେ ବମ୍ୱେ ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ସ୍ପଷ୍ଟ ରାୟ ଥିଲା ଯେ ପାର୍କିଂ ସ୍ଥଳ ସାଧାରଣ ସୁବିଧାର ଅଂଶବିଶେଷ ହୋଇଥିବାରୁ ବିଲଡରମାନେ ତାହା କରିପାରିବେ ନାହିଁ ।
ଦିଲ୍ଲୀରେ ସର୍ବସାଧାରଣ ସ୍ଥାନଗୁଡ଼ିକର ଜବରଦଖଲ ସମସ୍ୟା ସମ୍ପର୍କରେ ସବିଶେଷ ଅନୁଧ୍ୟାନ କରିବା ପାଇଁ ସୁପ୍ରିମକୋର୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଗଠିତ ଏକ ତିନିଜଣିଆ କମିଟି ନିକଟରେ ତାଙ୍କ ରିପୋର୍ଟ ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି । ଦିଲ୍ଲୀର ପାର୍କ ଓ ସର୍ବସାଧାରଣ ସ୍ଥାନଗୁଡ଼ିକ କିପରି ଅନଧିକୃତ ଭାବେ ଗାଡ଼ି ରଖିବା ପାଇଁ ପାର୍କିଂ ସ୍ଥଳ ଭାବେ ବ୍ୟବହୃତ ହେଉଛି, ତାହା ରିପୋର୍ଟରେ ଉଲ୍ଲେଖ ହୋଇଛି । କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ, ଫୁଟପାଥ ଓ ସର୍ଭିସ୍ ରୋଡଗୁଡ଼ିକରେ ମନ ଇଚ୍ଛା ଗାଡ଼ି ରଖାଯାଉଥିବାରୁ ପଦଚାରୀଙ୍କ ଚାଲିବା ଲାଗି ବାଟ ରହୁନାହିଁ । ଏଥି ସହ ମୁଷ୍ଟିମେୟ ଅଶିଷ୍ଟ ଲୋକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ରାସ୍ତାର ମନୋମୁଖୀ ଅବରୋଧ ଯୋଗୁଁ ଗତିରୋଧକ ଅବସ୍ଥା ଲାଗି ରହି ଯାନବାହନର ଗମନାଗମନ ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦ ହୋଇପାରୁନାହିଁ ଓ ଦୁର୍ଘଟଣାମାନ ମଧ୍ୟ ଘଟୁଛି । ତେଣୁ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଗାଡ଼ି ପଞ୍ଜିକରଣ ବେଳେ ପରିବାର ପିଛା କେବଳ ଗୋଟିଏ ଲେଖାଏଁ କାରର ପଞ୍ଜିକରଣ କରାଯିବା ନେଇ କମିଟି ସୁପାରିଶ କରିଛନ୍ତି । କେବଳ ଅଧିକୃତ ପାର୍କିଂ ସ୍ଥାନ ଥିବା କ୍ରେତାଙ୍କୁ ଗାଡ଼ି ବିକ୍ରି କରିହେବ ବୋଲି ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଜାରି କରିବା ଲାଗି କମିଟି ତରଫରୁ ସୁପ୍ରିମକୋର୍ଟଙ୍କୁ ସୁପାରିଶ କରାଯାଇଛି । ଏହା କେବଳ ଦିଲ୍ଲୀର ସମସ୍ୟା ନୁହେଁ । ବର୍ତ୍ତମାନ ପ୍ରାୟ ସବୁ ଛୋଟ ବଡ଼ ସହରରେ ଗାଡ଼ିର ପାର୍କିଂ ସମସ୍ୟା ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ବାହାରକୁ ଚାଲିଯାଉଥିବାରୁ ସୁପ୍ରିମକୋର୍ଟ ହୁଏତ ସାରା ଦେଶ ଲାଗି ଏହି ଧରଣର ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଜାରି କରିପାରନ୍ତି । ଯାନବାହନ ସଂଖ୍ୟାରେ ଅହେତୁକ ବୃଦ୍ଧି ଯୋଗୁଁ ସୃଷ୍ଟି ହେଉଥିବା ନିୟନ୍ତ୍ରଣବିହୀନ ଗତିରୋଧକ ଅବସ୍ଥାକୁ ଲାଘବ କରିବା ପାଇଁ ଇତିମଧ୍ୟରେ ମହାରାଷ୍ଟ୍ର ସରକାର ସହରାଞ୍ଚଳଗୁଡ଼ିକରେ ନୂଆ ଗାଡ଼ିର ପଞ୍ଜିକରଣକୁ ନେଇ ଏକ ନୂଆ ନୀତିର ପ୍ରଣୟନ କରିବାକୁ ଯାଉଛନ୍ତି । ତଦନୁଯାୟୀ ନୂଆ କାରର ପଞ୍ଜିକରଣ ପୂର୍ବରୁ ଗାଡି ରଖିବା ଲାଗି କ୍ରେତାଙ୍କ ନିକଟରେ ଅଧିକୃତ ସ୍ଥାନଟିଏ ଅଛି ବୋଲି ତାଙ୍କୁ ଏକ ‘ପ୍ରମାଣିତ ପାର୍କିଂ ସ୍ଥଳ’ (ସାର୍ଟିଫାଏଡ ପାର୍କିଂ ଏରିଆ- ସିପିଏ) ପ୍ରମାଣ ପତ୍ର ଦାଖଲ କରିବାକୁ ହେବ । ଅର୍ଥାତ୍ ଏଣିକି ଅଧିକୃତ ପାର୍କିଂ ସ୍ଥାନ ନଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପକ୍ଷରେ କାର କିଣିବା ଆଉ ସମ୍ଭବ ହେବ ନାହିଁ । ତେବେ କୌଣସି ଗ୍ରାହକଙ୍କ ନିକଟରେ ନିଜର ପାର୍କିଂ ସ୍ଥାନ ନଥିଲେ ବି ସେ ତାଙ୍କ ଗାଡ଼ି ଲାଗି ପାର୍କିଂ ସ୍ଥାନ ଯୋଗାଉଥିବା ଘରୋଇ ବା ସରକାରୀ ସଂସ୍ଥାଙ୍କ ନିକଟରୁ ‘ଅଧିକୃତ ପାର୍କିଂ ସ୍ଥାନ’ଟିଏ ହାସଲ କରିପାରିବେ ଓ ଏହାର ପ୍ରମାଣ ପତ୍ର ପରିବହନ ବିଭାଗ ଅନୁମୋଦନରେ ସମ୍ପୃକ୍ତ ମ୍ୟୁନିସିପାଲିଟି ବା କର୍ପୋରେସନ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଦାନ କରାଯିବ । ଏହି ସିପିଏ ନୀତି ପ୍ରଥମେ ନୂଆ ଗାଡ଼ି ପ୍ରତି ଲାଗୁ ହେଉଥିଲେ ବି ପରେ ପୁରୁଣା ଗାଡ଼ିଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟ ଏହାର ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ହେବେ । ପ୍ରତିଟି ପାର୍କିଂ ସ୍ଥଳର ତଥ୍ୟ ଉପଲବ୍ଧ ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଅଞ୍ଚଳରେ ଘରୋଇ ଓ ସରକାରୀ ଭାବେ କେତେ ଗାଡ଼ି ପାଇଁ ପାର୍କିଂ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅଛି, ତାହା ଜଣାପଡ଼ିବ, ଯାହା ନୂଆ ବହୁତଳୀୟ ପାର୍କିଂ ସ୍ଥାନ ନିର୍ମାଣ ସଂକ୍ରାନ୍ତୀୟ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବାରେ ସହାୟକ ହେବ । ଏହି ନୀତି ପ୍ରଣୀତ ହେଲେ ମନ ଇଚ୍ଛା ଗାଡ଼ି କିଣାରେ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି ହୋଇ ଗାଡ଼ି ସଂଖ୍ୟା ହ୍ରାସ ପାଇବା ସହ ଗତିରୋଧକ ଅବସ୍ଥା, ପ୍ରଦୂଷଣ ଓ ପାର୍କିଂ ଜନିତ ଗଣ୍ଡଗୋଳ ହ୍ରାସ ପାଇବ ବୋଲି ଆଶା କରାଯାଇପାରେ । ଅବଶ୍ୟ ଗାଡ଼ି ସଂଖ୍ୟା ହ୍ରାସ ପାଉଥିବାରୁ ସରକାରଙ୍କୁ ସାଧାରଣ ପରିବହନ ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ସୁଦୃଢ଼ କରିବା ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେବାକୁ ହେବ । ଉଲ୍ଲେଖଯୋଗ୍ୟ ଯେ ଏହି ଧରଣର ନୀତି ଟୋକିଓ, ସିଙ୍ଗାପୁର, ଳଣ୍ଡନ ଭଳି ବିଶ୍ୱର କେତେକ ବଡ଼ ବଡ଼ ସହରରେ ସଫଳତାର ସହ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହେଉଛି ।
ଭବିଷ୍ୟତରେ ଓଡ଼ିଶାରେ ମଧ୍ୟ ପାର୍କିଂ ସମସ୍ୟା ଦିଲ୍ଲୀ, ମୁମ୍ୱଇ ପରି ଉତ୍କଟ ହେବାକୁ ଯାଉଥିବାରୁ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ତାକୁ ଏଡ଼ାଇବା ଲାଗି ଏବେଠାରୁ ତତ୍ପରତା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ । ମହାରାଷ୍ଟ୍ର ଢା଼ଞ୍ଚାରେ ଓଡ଼ିଶାରେ ମଧ୍ୟ ଅନୁରୂପ ଆଇନଟିଏ ପ୍ରଣୟନ କରାଯାଇ ନୂତନ ଗାଡ଼ି ପଞ୍ଜିକରଣକୁ ଅଧିକୃତ ପାର୍କିଂ ସ୍ଥଳର ଉପଲବ୍ଧତା ସହ ଯୋଡ଼ିବା କଥା ବିଚାର କରାଯାଇପାରେ । ଏଣିକି ଗୃହ ନିର୍ମାଣ ପାଇଁ ଅନୁମତି ପ୍ରଦାନ ବେଳେ ଆଇନାନୁଯାୟୀ ସେଥିରେ ଆବଶ୍ୟକ ପରିମାଣର ପାର୍କିଂ କ୍ଷେତ୍ରର ପ୍ରାବଧାନ ହୋଇଛି କି ନାହିଁ, ତାହା ସୁନିଶ୍ଚିତ କରାଯିବା ଦରକାର ।
ଅବ୍ୟବସ୍ଥିତ ପାର୍କିଂ ବ୍ୟବସ୍ଥା ସହ କୌଣସି ସହର ଆଧୁନିକ ଓ ଗତିଶୀଳ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ସ୍ମାର୍ଟ ପାର୍କିଂ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ ଏକ ସ୍ମାର୍ଟ ସିଟିର ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ ପରିଚାୟକ ହୋଇଥିବାରୁ ତାକୁ ବ୍ୟବସ୍ଥିତ କରିବା ପ୍ରତି ପୌର କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ବିଶେଷ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେଇ ତୁରନ୍ତ କେତେକ ପଦକ୍ଷେପ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ । ପାର୍କିଂ ସ୍ଥାନ ନ ଥାଇ କିଛି ଘର ମାଲିକ ଏକ ବା ଏକାଧିକ ଗାଡ଼ି ଥିବା ଭଡ଼ାଟିଆଙ୍କୁ ଘର ଭଡ଼ାରେ ଦେଉଛନ୍ତି ଏବଂ ସେହି ଗାଡ଼ିଗୁଡ଼ିକ ସର୍ବସାଧାରଣ ରାସ୍ତା ଓ ସ୍ଥାନମାନଙ୍କରେ ପାର୍କିଂ କରାଯାଉଛି । ସେଭଳି ଘରମାଲିକମାନଙ୍କୁ ଏଥିରୁ ନିବୃତ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ଆଇନ ହେବା ସହ ତା’ର କଡ଼ାକଡ଼ି ଅନୁପାଳନ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ । ନିଜର ପାର୍କିଂ ସ୍ଥାନ ନଥିବା ଲୋକଙ୍କ ଗାଡ଼ିଗୁଡ଼ିକର ପାର୍କିଂ ଲାଗି ପୌର କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ଆବଶ୍ୟକତାନୁସାରେ ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାନେ ବହୁତଳୀୟ କାର ପାର୍କିଂ ସ୍ଥଳ ନିର୍ମାଣ କରିପାରନ୍ତି । ବ୍ୟବହାରକାରୀଙ୍କୁ ଅଧିକୃତ ପାର୍କିଂ ସ୍ଥାନ ଯୋଗାଇ ଭଡ଼ା ଆଦାୟ କରାଯାଇପାରେ, ଯାହା ପୌର ପରିଷଦର ରାଜସ୍ୱ ବୃଦ୍ଧିରେ ମଧ୍ୟ ସହାୟକ ହେବ । ଅଟୋ, ଟାକ୍ସି, ମିନି ଟ୍ରକ୍, ଟ୍ରକ୍, ବସ ପରି ବାଣିଜ୍ୟିକ ବାହନଗୁଡ଼ିକର ପାର୍କିଂ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଅନୁରୂପ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଇପାରେ । ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ସୁବିଧା ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇନାହିଁ, ପୌର କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସେଭଳି ଗାଡ଼ିଗୁଡ଼ିକୁ ସୁନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସର୍ବସାଧାରଣ ସ୍ଥାନରେ ରଖିବାର ଅନୁମତି ଦିଆଯାଇପାରେ, ଯଦ୍ଦ୍ୱାରା ଗାଡ଼ିଗୁଡ଼ିକ ଅବ୍ୟବସ୍ଥିତ ଭାବେ ପାର୍କିଂ ହେବନାହିଁ । ଏହା ସତ୍ତ୍ୱେ ଆଇନର ଉଲ୍ଲଂଘନ କରି ଅନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସର୍ବସାଧାରଣ ସ୍ଥାନରେ ଗାଡ଼ିର ପାର୍କିଂ କରାଯାଉଥିଲେ, ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଟୋଇଂ କରି ଜରିମାନା ଆଦାୟ କରାଯିବା ଆବଶ୍ୟକ । ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ପାର୍କିଂ ସୁବିଧା ନଥିବା ହୋଟେଲ, ମଲ୍ ଓ ଅନ୍ୟ ବାଣିଜ୍ୟିକ ସୌଧଗୁଡ଼ିକ ସମ୍ମୁଖରେ ରାସ୍ତାକୁ ଅବରୋଧ କରି ଯାନବାହନ ଠିଆ ହୋଇରହୁଥିବାର ଦେଖାଯାଏ । ଏଗୁଡ଼ିକ ଲାଗି ‘ଭ୍ୟାଲେଟ ପାର୍କିଂ’ ବ୍ୟବସ୍ଥା ବାଧ୍ୟତାମୂଳକ କରାଯିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଭ୍ୟାଲେଟ ପାର୍କିଂ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପ୍ରଚଳିତ ହେଲେ ଗ୍ରାହକଙ୍କ ଗାଡ଼ିକୁ ସମ୍ପୃକ୍ତ ବାଣିଜ୍ୟିକ ଅନୁଷ୍ଠାନ ତରଫରୁ ଉପଯୁକ୍ତ ସ୍ଥାନରେ ପାର୍କିଂ କରାଇବାର ବନ୍ଦୋବସ୍ତ ହୋଇଥାଏ । ଉଲ୍ଲେଖଯୋଗ୍ୟ ଯେ ଅଧୁନା ଭାରତର ଅନେକ ସହରରେ ଏହି ବ୍ୟବସ୍ଥା ପ୍ରଚଳିତ ।
କେବଳ ସରକାରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆଇନ ପ୍ରଣୟନ ହେବା ଯଥେଷ୍ଟ ନୁହେଁ । ଲୋକଙ୍କଠାରେ ନାଗରିକ ଭାବନାର ବିକାଶ ହେବା ମଧ୍ୟ ଜରୁରି । ସର୍ବସାଧାରଣ ସ୍ଥାନକୁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସମ୍ପତ୍ତି ମନେ କରି ତା’ର ଅପବ୍ୟବହାର କରିବାର ମାନସିକତା ଉତ୍ତମ ନାଗରିକ ଭାବନା ବିକାଶର ପରିପନ୍ଥୀ ହୋଇଥାଏ । ତେଣୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ନାଗରିକ ସାଥୀ ନାଗରିକଙ୍କ ସୁବିଧା-ଅସୁବିଧା ପ୍ରତି ଅଧିକ ସମ୍ୱେଦନଶୀଳ ହେଲେ ଯାଇ ପାର୍କିଂ ସମସ୍ୟା ଲାଘବ ହୋଇ ବ୍ୟବସ୍ଥିତ ପାର୍କିଂ ବ୍ୟବସ୍ଥା ସୁନିଶ୍ଚିତ ହୋଇପାରିବ ।
Published in Sambad on March 4, 2025
Comments
Post a Comment