ସରଳ ଜଟିଳ ଓଡ଼ିଆ

ଜଣେ ଚିତ୍ରକର ହଠାତ୍ ବର୍ଣ୍ଣାନ୍ଧ ହୋଇଗଲେ ତା’ ପାଇଁ ତାର ସମଗ୍ର ଅସ୍ତିତ୍ୱ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟହୀନ ଓ ପୃଥିବୀ ଅର୍ଥହୀନ ହୋଇପଡେ ।, କାରଣ ରଙ୍ଗ ହିଁ ତ ତା’ର ଭାଷା । ସେ ଅନ୍ୟ କେଉଁ ଭାଷା ବୁଝେ ନାହିଁ କି ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ବୁଝାଇ ପାରେନାହିଁ । କରୋନାର ଆତଙ୍କ ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱକୁ କବଳିତ କରିଥିଲା ବେଳେ ଖେଳାଳି, ଶିଳ୍ପୀ ଓ କଳାକାରଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ଅନେକଟା ସେହି ବର୍ଣ୍ଣାନ୍ଧ ଚିତ୍ରକର ପରି, କାରଣ କରୋନା ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ସେମାନଙ୍କ ଭାଷା ଛଡାଇ ନେଇଛି । ଅବଶ୍ୟ ଫରକ ଏତିକି ଯେ ବର୍ଣ୍ଣାନ୍ଧ ଚିତ୍ରକରଙ୍କ ବର୍ଣ୍ଣାନ୍ଧତ୍ୱ ଅପରିବର୍ତ୍ତନୀୟ ହୋଇଥିଲା ବେଳେ ଆଜିର କରୋନା ସନ୍ଦର୍ଭରେ ନିଜ ଅଭିବ୍ୟକ୍ତିର ସମ୍ଭାବନା ଓ ସାମର୍ଥ୍ୟ ହରାଇଥିବା ଖେଳାଳି, ଶିଳ୍ପୀ ଓ କଳାକାରଙ୍କ ପାଇଁ ଆଶାର କିରଣ ଅଛି ଯେ ଅପହୃତ ଚମକ ପୁନଶ୍ଚ ଫେରିବ । କ୍ରୀଡା କ୍ଷେତ୍ର ଉପରେ କରୋନାର କଳା ବାଦଲ ସର୍ବବ୍ୟାପି ହେବା ସହିତ ନିଜ କ୍ରୀଡାନୈପୁଣ୍ୟର ପ୍ରତିପାଦିତ କରିବାକୁ ପ୍ରୟାସରତ ଟ୍ରାକ ଓ ଫିଲ୍ଡର ଆଥଲିଟମାନେ ହିଁ ଏହାଦ୍ୱାରା ସର୍ବାଧିକ କ୍ଷତିଗ୍ରସ୍ତ ଓ ଉଦବିଗ୍ନ । ୨୦୨୦ ମସିହାର ଟୋକିଓ ଅଲିମ୍ପିକକୁ ଆପାତତଃ ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ପାଇଁ ଘୁଞ୍ଚାଇ ଦିଆଯାଇଛି । ସୁତରାଂ ଏଥିରେ ଭାଗ ନେବାକୁ ଆଶାୟୀ ଆଥଲିଟମାନଙ୍କ ଚାରି ବର୍ଷର ଅକ୍ଳାନ୍ତ ପରିଶ୍ରମରୁ ଫଳପ୍ରାପ୍ତିର ଆଶା ଏଭଳି ଅନିଶ୍ଚିତତା ମଧ୍ୟକୁ ଚାଲି ଯାଇଛି ଯେ ସେମାନେ ନିରାଶାର ଘନ ଅନ୍ଧାର ଭିତରକୁ ଠେଲି ହୋଇ ଯାଇଛନ

ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ନୁହେଁ, ବରଂ ‘ଏମଏସପି’କୁ ଆଇନରେ ପରିଣତ କରିବା ଉପରେ ଚାଷୀ ସଂଗଠନମାନେ ଅଡି ବସିଥିବା ବେଳେ ସରକାର ତାକୁ ଆଇନଗତ ବୈଧତା ପ୍ରଦାନ କରିବା ପାଇଁ ଅନାଗ୍ରହୀ । ‘ଏମଏସପି’ରେ ଶସ୍ୟ ସଂଗ୍ରହ ବନ୍ଦ ହେବ ନାହିଁ ବୋଲି ସରକାରୀ ଘୋଷଣା ସତ୍ତ୍ୱେ ସରକାର କ୍ରମେ ସଂଗ୍ରହ ପ୍ରକ୍ରିୟାରୁ ଓହରି ଯିବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ବୋଲି ଚାଷୀଙ୍କର ଦୃଢ ବିଶ୍ୱାସ । ନୂଆ ଆଇନରେ କୃଷି ବଜାରରେ କମ୍ପାନୀଙ୍କ ପ୍ରବେଶ ଫଳରେ ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱିତା ବଢି ଚାଷୀ ସର୍ବନିମ୍ନ ସହାୟକ ମୂଲ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତେ ଯଥେଷ୍ଟ ଅଧିକ ମୂଲ୍ୟ ପାଇବ ବୋଲି ସରକାରଙ୍କ ଯୁକ୍ତି । ଚାଷୀଙ୍କର ଯୁକ୍ତି ଯେ ଅଧିକ ମୂଲ୍ୟ ମିଳିଲେ ଅସୁବିଧା ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସରକାରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ‘ଏମଏସପି’ ଚାଷୀର ଚାଷ ବାବଦରେ ଖର୍ଚ୍ଚକୁ ଆଧାର କରି ସର୍ବନିମ୍ନ ମୂଲ୍ୟ ହୋଇଥିବାରୁ କେହି ତା’ଠାରୁ କମରେ କିଣିବା ଅର୍ଥ ଚାଷୀର ଶୋଷଣ କରିବା । ମୋଟ ଉପରେ ଏମଏସପି ଓ ଶସ୍ୟ ସଂଗ୍ରହକୁ ନେଇ ଚାଷୀଙ୍କ ମନରେ ସରକାରଙ୍କ ପ୍ରତି ଏକ ଅବିଶ୍ୱାସର ବାତାବରଣ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି, ଯାହାର କାରଣ ଅନୁଧ୍ୟାନ ସାପେକ୍ଷ । ସ୍ୱାମୀନାଥନ କମିଟିର ସୁପାରିଶ କ୍ରମେ କୃଷକଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ଚାଷ ବାବଦ ବ୍ୟୟର ଦେଢଗୁଣ ‘ଏମଏସପି’ ଆକାରରେ ଦିଆଯିବ ବୋଲି ବିଜେପି ତରଫରୁ ୨୦୧୪ ମସିହାରେ ନିର୍ବାଚନୀ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦିଆ ଯାଇଥିଲା । ମାତ୍ର ଶାସନକୁ ଆସିଲା ପରେ ୨୧ ଫେବୃଆରି ୨୦୧୫ 5ରେ ସରକାରଙ୍କ ତରଫରୁ ସୁପ୍ରିମକ

ବିଶ୍ୱସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସଂଗଠନର ସୁପାରିଶ କ୍ରମେ ଜାତିସଂଘର ନାର୍କୋଟିକ ଡ୍ରଗସ ଆୟୋଗ ୨ ଡିସେମ୍ୱର ୨୦୨୦ରେ, ଗଞ୍ଜେଇ (କାନାବିସ)କୁ ୧୯୬୧ର ସିଙ୍ଗଲ କନଭେନସନ ଅନ ନାର୍କୋଟିକ ଡ୍ରଗସର ଚତୁର୍ଥ ଅନୁଚ୍ଛେଦରୁ ବାଦ ଦେଇଛି । ଏହି ଆୟୋଗରେ ଥିବା ସମୁଦାୟ ୫୩ଟି ଦେଶ ମଧ୍ୟରୁ ୨୭ଟି ଦେଶ ଗଞ୍ଜେଇକୁ ସେହି ଅନୁଚ୍ଛେଦରୁ ବାଦ ଦେବା ସପକ୍ଷରେ ଭୋଟ ଦେଇଥିବା ବେଳେ ୨୫ଟି ଦେଶ ବିପକ୍ଷରେ ଭୋଟ ଦେଇଥିଲେ ଓ ୟୁକ୍ରେନ ଭୋଟ ଦେବାରୁ ବିରତ ଥିଲା । ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ ପାକିସ୍ତାନ, ଚୀନ, ରୁଷିଆ, ଜାପାନ ଭଳି ଦେଶ ଏହା ବିପକ୍ଷରେ ଭୋଟ ଦେଇଥିବା ବେଳେ ଆମେରିକା ଓ ୟୁରୋପୀୟ ୟୁନିଅନର ଦେଶମାନଙ୍କ ସହ ଭାରତ ଏହା ସପକ୍ଷରେ ଭୋଟ ଦେଇଥିଲା । ଅବଶ୍ୟ ଭାରତ ଏହା ସପକ୍ଷରେ ଭୋଟ ଦେବାର କାରଣ ସ୍ପଷ୍ଟ କରି ନ ଥିଲେ ବି ଏହା ପରେ ଭାରତରେ ମଧ୍ୟ ଗଞ୍ଜେଇକୁ ନେଇ ଥିବା ଆଇନରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେବାକୁ ନେଇ କଳ୍ପନାଜଳ୍ପନା ପ୍ରକାଶ ପାଇଲାଣି । ଏହି ନିଷ୍ପତ୍ତି ଫଳରେ ସାରା ପୃଥିବୀରେ ଗଞ୍ଜେଇ ଉପରେ ଗବେଷଣା ଏବଂ ଏହାର ଔଷଧୀୟ ବ୍ୟବହାର ଉପରେ ସୁଦୂର ପ୍ରସାରୀ ପ୍ରଭାବ ପଡିବାକୁ ଯିବ ବୋଲି କୁହାଯାଉଥିଲେ ବି ଏହାର ସମ୍ଭାବିତ ଅନ୍ୟ ପ୍ରଭାବ ଉପରେ ମଧ୍ୟ ବିତର୍କ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ । ଏଥି ପୂର୍ବରୁ ହେରୋଇନ, ମେଥାଡୋନ, ମର୍ଫିନ, ଅଫିମ, କୋକେନ ଭଳି ମାରାତ୍ମକ ଡ୍ରଗ ସହ ଗଞ୍ଜେଇ ମଧ୍ୟ ଏହି ଅନୁଚ୍ଛେଦରେ ଥିଲା । ନିଶାଦ୍ରବ୍ୟ ନିର୍ଭରତା ଉପରେ ଗଠିତ ବିଶେଷଜ୍ଞ କମିଟିଙ୍କ ରିପୋର୍ଟ ଅନୁ

ସଂସଦରେ କୃଷି ସମ୍ୱନ୍ଧୀୟ ତିନିଟି ନୂଆ ଆଇନ ପାରିତ ହେବା ପରେ ସାରା ଦେଶରେ ଚାଷୀ ଓ ଚାଷୀ ସଂଗଠନମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଏହାର ବିରୋଧ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । ଏହା ଦ୍ୱାରା କୃଷି କ୍ଷେତ୍ରରେ କମ୍ପାନୀଗୁଡିକର ଅବାଧ ପ୍ରବେଶ ସହ କୃଷକମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଶୋଷଣର ଶିକାର ହେବାର ଆଶଙ୍କା ବ୍ୟକ୍ତ ହେଲା । କ୍ରମଶଃ ସରକାର ଖାଦ୍ୟଶସ୍ୟ ସଂଗ୍ରହ ପ୍ରକ୍ରିୟାରୁ ଦୂରେଇ ଯିବେ ଓ ଏମଏସପି ପ୍ରକ୍ରିୟା ବନ୍ଦ ହୋଇଯିବ ବୋଲି ଚାଷୀ ସଂଗଠନମାନେ ମତ ପ୍ରକାଶ କଲେ । ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ଚାଷୀଙ୍କୁ ଆଶ୍ୱସ୍ତ କରିବା ଲାଗି ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ସର୍ବସାଧାରଣରେ ଘୋଷଣା କରିବାକୁ ହେଲା ଯେ ଏମଏସପି ରହିବ । ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଆଶ୍ୱାସନା ସତ୍ତ୍ୱେ ଦେଶର ୫୦୦ରୁ ଅଧିକ ଚାଷୀ ସଙ୍ଗଠନ ଏଗୁଡିକ ଚାଷୀ ବିରୋଧୀ କହି ବିରୋଧ କରିବା ଓ ହଜାର ହଜାର ସଂଖ୍ୟାରେ ଦିଲ୍ଲୀକୁ ପଦଯାତ୍ରା କରିବାରୁ ଗୋଟିଏ କଥା ସ୍ପଷ୍ଟ ଯେ ପ୍ରଣୀତ ଆଇନ ଚାଷୀଙ୍କ ହିତରେ ବୋଲି ସରକାର ଯେତେ ଯାହା କହିଲେ ବି ଅନ୍ତତଃ ଚାଷୀଙ୍କୁ ବୁଝାଇବା ଲାଗି ସମର୍ଥ ହୋଇ ପାରିନାହାନ୍ତି । ଏମଏସପି ବ୍ୟବସ୍ଥାର କ୍ରିୟାନ୍ୱୟନ ତଥା କେତେକ ଆନୁଷଙ୍ଗିକ ନୀତି, ସ୍ଥିତି ଓ ତଥ୍ୟକୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କଲେ ଚାଷୀ ମନରେ ଏମଏସପି ରହିବା ନେଇ ଉଠୁଥିବା ପ୍ରଶ୍ନ ଯଥାର୍ଥ ବୋଧ ହୁଏ ।     କୃଷି ବ୍ୟୟ ଓ ମୂଲ୍ୟ ଆୟୋଗ (ସିଏସିପି)ଙ୍କ ସୁପାରିଶ କ୍ରମେ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାର ପ୍ରତିବର୍ଷ ଖରିଫରେ ୧୪ଟି (ଧାନ, ବାଜରା, ଜୋଆର, ମକା, ମାଣ୍ଡିଆ, ହ

କଳେ ବଳେ କୌଶଳେ ନିର୍ବାଚନ ଜିତିବା ଲାଗି ପ୍ରାର୍ଥୀ ଓ ରାଜନୈତିକ ଦଳମାନେ ଉଚିତ ଅନୁଚିତ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ଉଦ୍ୟମ କରିବାକୁ ପଛାଇ ନ ଥାଆନ୍ତି । ନିର୍ବାଚନକୁ ଯୁଦ୍ଧ ସଦୃଶ ମନେ କରି ପ୍ରତିପକ୍ଷକୁ ପରାହତ କରିବା ପାଇଁ ଅଭିନବ କୌଶଳମାନଙ୍କର ପ୍ରୟୋଗ ହୋଇଥାଏ । ଯେମିତି ପ୍ରତିପକ୍ଷର ଭୋଟ କାଟିବା ପାଇଁ ବିଦ୍ରୋହୀ ପ୍ରାର୍ଥୀ ଠିଆ କରାଇବା, ସମାନ ନାମଧାରୀ ଅନ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥୀ ଠିଆ କରାଇବା ବା ଅଧିକ ସଂଖ୍ୟକ ପ୍ରାର୍ଥୀ ଠିଆ କରାଇ ମତଦାତାଙ୍କୁ ବିଭ୍ରାନ୍ତ କରିବା ଇତ୍ୟାଦି । ସେଥିରୁ କିଛି ଅନୈତିକ ହୋଇ ଥିଲେ ବି ‘ଯୁଦ୍ଧ ଓ ପ୍ରେମରେ ସବୁ କିଛି ବୈଧ’ ନ୍ୟାୟରେ ତାହା ଗ୍ରହଣୀୟ ହୋଇଯାଏ । ତେବେ ନିର୍ବାଚନରେ ମେଣ୍ଟ ଅଂଶୀଦାର ଦଳର ଭୋଟ କାଟି ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ରାଜନୈତିକ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ସାଧନ ପାଇଁ ଯେ ଗୋଟେ ରାଜନୈତିକ ଦଳକୁ ଉପଯୋଗ କରା ଯାଇପାରେ, ତା’ର ଅଭିନବ ପ୍ରୟୋଗ ନିକଟରେ ସମାପ୍ତ ହୋଇଥିବା ବିହାର ନିର୍ବାଚନରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା । ଚିରାଗ ପାଶଓ୍ୱାନଙ୍କ ଲୋକ ଜନଶକ୍ତି ପାର୍ଟି ଏକୁଟିଆ ୧୩୭ଟି ଆସନରେ ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱିତା କରି ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ ଆସନ ପାଇଥିଲେ ବି ଜେଡିୟୁ ଦଳର ପ୍ରଭୁତ କ୍ଷତି ସାଧନ କରିବାକୁ ସମର୍ଥ ହୋଇଛି । କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରରେ ଏନଡିଏର ଘଟକ ଦଳ ଭାବେ ଥିବା ଏଲଜେପି, ରାଜ୍ୟରେ ଏନଡିଏର ଅନ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଘଟକ ଦଳ ବିରୁଦ୍ଧରେ ନିର୍ବାଚନରେ ପ୍ରାର୍ଥୀ ଦେବା ନିଷ୍ପତ୍ତି କେବଳ ସେହି ଦଳର, ନା ଏକ ବୃହତ୍ତର ରାଜନୈତିକ ଉଦ୍

ଗଣତନ୍ତ୍ରରେ ଜନାଦେଶ ହିଁ ସର୍ବୋପରି । ତେବେ ସବୁ ସମୟରେ ଜନାଦେଶ ପାଇଥିବା ଗୋଟିଏ ଦଳ ବା ମେଣ୍ଟ ପ୍ରତି ଯେ ଜନ ସମର୍ଥନ ରହିଛି ତାହା ଜୋର ଦେଇ କହି ହେବ ନାହିଁ । ବିହାର ବିଧାନସଭା ନିର୍ବାଚନ ଫଳାଫଳରୁ ଅନ୍ତତଃ ଜନାଦେଶ ଓ ଜନ ସମର୍ଥନ ଏକା କଥା ହୋଇ ନ ପାରେ ବୋଲି ଏକ ଧାରଣା ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି । କାରଣ ସେଠାରେ ଏନଡିଏ ଓ ମହା ଗଠବନ୍ଧନ (ଏମଜିବି) ଭଳି ଯେଉଁ ଦୁଇଟି ପ୍ରମୁଖ ମେଣ୍ଟ ମଧ୍ୟରେ ମୁଖ୍ୟ ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱିତା ହୋଇଥିଲା ଉଭୟଙ୍କୁ ୩୭ ପ୍ରତିଶତ ଲେଖାଏଁ ଭୋଟ ମିଳିଥିଲେ ବି ଏନଡିଏକୁ ୧୨୫ଟି ଓ ଏମଜିବିକୁ  ୧ ୧୦ ଟି ଆସନ ମିଳିଛି । ବସ୍ତୁତଃ ସମଗ୍ର ରାଜ୍ୟରେ ଏନଡିଏ ମେଣ୍ଟକୁ ସମୁଦାୟ  ୧ , ୫୭ ,୦ ୦ ,୬ ୧୮  ଖଣ୍ଡ ଭୋଟ ମିଳିଥିବା ବେଳେ ଏମଜିବିକୁ  ୧ , ୫ ୬ , ୧ ୫ , ୭ ୦ ୯  ଭୋଟ ମିଳିଛି, ଅର୍ଥାତ୍ ଉଭୟ ମେଣ୍ଟ ମଧ୍ୟରେ ଭୋଟ ବ୍ୟବଧାନ ମାତ୍ର  ୮୪ , ୯ ୦ ୯  । ବିଡମ୍ୱନା ଏହି ଯେ ରାଜ୍ୟରେ  ୭  ଲକ୍ଷରୁ ଅଧିକ ମତଦାତା ନୋଟାରେ ଭୋଟ ଦେଇଛନ୍ତି ।  ୧ ୧ ଟି ଆସନରେ ବିଜୟୀ ପ୍ରାର୍ଥୀ ଏକ ହଜାର ଭୋଟରୁ ବି କମ ବ୍ୟବଧାନରେ ଜିତିଛନ୍ତି । ଏହି ନିର୍ବାଚନ ଫଳାଫଳକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲେ ଏହା କୌଣସି ଗୋଟିଏ ମେଣ୍ଟ ସପକ୍ଷରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବେ ନ ଥିବାରୁ ଏହାକୁ ଅତି ବେଶିରେ ଏକ ବିଖଣ୍ଡିତ ଜନାଦେଶ (ଫ୍ରାକଚରଡ ମେଣ୍ଡେଟ) ବୋଲି କହିଲେ ଅତ୍ୟୁକ୍ତି ହେବ ନାହିଁ । ଆଗାମୀ ଦିନରେ ନିର୍ବାଚନରେ ସାମ୍ପ୍ରଦାୟିକ, ଜାତିଗତ, ଭାଷାଗତ ଧ୍ରୁବୀକରଣ (

ଯାହାର ନାମ ଆଗେ ଥିଲା ଫ୍ରି ସ୍କୁଲ ଷ୍ଟ୍ରିଟ, ସେହି ମିର୍ଜା ଗାଲିବ ଷ୍ଟ୍ରିଟର ଲ୍ୟାଜର୍ସ ନିଲାମ ଦୋକାନରେ ପ୍ରତି ରବିବାର ସକାଳେ ସହଦେବବାବୁଙ୍କୁ ଦେଖା ଯିବା ଆରମ୍ଭ ହେଇଛି ଏଇ ପ୍ରାୟ ତିନି ମାସ ହେଲା । ପ୍ରଥମ ଅବସ୍ଥାରେ ଲୋକାଲ ଟ୍ରେନରେ ଚଟି ବହି, ଗୋପାଳ ଭାଣ୍ଡ ବହି, ଖନାବଚନ ବହି, ପାଂଚାଳି ବହି ଏଇ ସବୁ ବିକ୍ରି କରୁଥିଲେ, ତା’ପରେ ନାନା ରକମ ଦଲାଲି କାମ କରି କମିଶନି ଟଙ୍କା ଜମାଇ ଗୋଟେ ଛୋଟମୋଟ ବ୍ୟବସାୟ ଆରମ୍ଭ କରି ଏଇ ପ୍ରାୟ ପାଂଚ ବର୍ଷ ହେବ ଇଲେକଟ୍ରିକ କ୍ୟାବଲର ବ୍ୟବସାୟ କରି ସହଦେବ ଘୋଷ ଆଜି ଆସି ଯେଉଁଠାରେ ଠିଆ ହେଇଛନ୍ତି ସେଠି ତାଙ୍କର ସଦାନନ୍ଦ ରୋଡରେ ଗୋଟେ ସୁଦୃଶ୍ୟ ଫ୍ଲାଟ, ଗୋଟେ ଫିଆଟ ଗାଡି, ଟେଲିଫୋନ, ଟେଲିଭିଜନ, ଦୁଇଟା ଚାକର, ଗୋଟେ ପୂଜାରୀ, ଗୋଟେ ଆଲସିସିଆନ କୁକୁର । ଆଗେ ଯେଉଁମାନେ ତାଙ୍କର ଖୁବ ପାଖର ଲୋକ ଥିଲେ, ଏବେ ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ ଚଟ କରି ଚିହ୍ନି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ, ବା ଚିହ୍ନିଲେ ବି କଥା କହିବାକୁ ସାହସ କରି ଆଗେଇ ଆସନ୍ତି ନାହିଁ । ସହଦେବବାବୁଙ୍କର ବି ଖୁବ ଇଚ୍ଛା ନାହିଁ ଯେ ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ ଚିହ୍ନନ୍ତୁ ; ସେଥିପାଇଁ ସେ ନିଶ ରଖିଛନ୍ତି, କଲିକୁ ଇଂଚେ ବଢାଇଛନ୍ତି, ଆଉ ଆଖି ଖରାପ ହେଇ ନଥିଲେ ବି ଗୋଟେ ପାଓାରଲେସ ସୁନାର ଚଷମା ନେଇଛନ୍ତି । ଅବସ୍ଥାରେ ଉନ୍ନତି ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ତାଙ୍କର ନୂଆ ସାଙ୍ଗ ବି ଜୁଟିଛନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ ପ୍ରତି ଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟାବେଳେ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ଆସି ଭଲ ଚା

ସୁଦର୍ଶନ ନିଉଜ ଚ୍ୟାନେଲ ଦ୍ୱାରା ‘ୟୁପିଏସସି ଜିହାଦ’ ନାମକ ଏକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମର ଚାରିଟି ଅଧ୍ୟାୟ ପ୍ରସାରିତ ହୋଇ ମୁସଲମାନମାନେ ଆଇଏଏସ, ଆଇପିଏସ ଭଳି ସିଭିଲ ସର୍ଭିସେସରେ ଅଧିକ ସଂଖ୍ୟକ ଚାକିରୀ ଦଖଲ କରିବାକୁ କିପରି ଏକ ଷଡଯନ୍ତ୍ରରେ ଲିପ୍ତ ବୋଲି ଦର୍ଶାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରାଯାଇଥିଲା । ଏହାର ବିଷୟବସ୍ତୁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆପତ୍ତିଜନକ ଓ ଘୃଣା ଉଦ୍ରେକକାରୀ ହୋଇଥିବାରୁ ମାମଲା ସୁପ୍ରିମକୋର୍ଟରେ ପହଞ୍ଚିଲା ଓ ଅଦାଲତ ମଧ୍ୟ ତାହା ଗ୍ରହଣ କରି ପରବର୍ତ୍ତୀ ଆଦେଶ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମର ଅବଶିଷ୍ଟ ଅଧ୍ୟାୟଗୁଡିକର ପ୍ରସାରଣ ଉପରେ ପ୍ରତିବନ୍ଧ ଲଗାଇଲେ । ମାମଲାର ଶୁଣାଣି ଅବସରରେ ଅଦାଲତଙ୍କ ମନ୍ତବ୍ୟ ପ୍ରଣିଧାନଯୋଗ୍ୟ – “ଭାରତ ବିବିଧ ସଭ୍ୟତା, ସଂସ୍କୃତି, ଧର୍ମ ଓ ଭାଷାର ଏକ ମିଳନସ୍ଥଳୀ । ଅଦାଲତ ସାମ୍ୱିଧାନିକ ମୂଲ୍ୟବୋଧର ସଂରକ୍ଷକ ହୋଇଥିବାରୁ ଗୋଟିଏ ଧର୍ମୀୟ ସମ୍ପ୍ରଦାୟକୁ ତିରସ୍କାର କରିବା ଲାଗି ହେଉଥିବା ଯେ କୌଣସି ଉଦ୍ୟମକୁ ଏହା ଅନୁମୋଦନ ନ କରି ଗମ୍ଭୀରତାର ସହ ଦେଖିବ । ସାମ୍ୱିଧାନିକ ମୂଲ୍ୟବୋଧକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବା ଲାଗି ଏହା ଉପରେ ନ୍ୟସ୍ତ ଗୁରୁ ଦାୟିତ୍ୱ, ଏହାଠାରୁ ଆଦୌ କିଛି କମ ଆଶା କରେ ନାହିଁ ।“ କହିବା ବାହୁଲ୍ୟ ଯେ ଏହା ପ୍ରକୃତରେ ଘୃଣା ଓ ବିଦ୍ୱେଷର ପ୍ରସାର କରୁଥିବା ସମସ୍ତ ନିଉଜ ଚ୍ୟାନେଲଙ୍କ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ । ଏହି ଚ୍ୟାନେଲଗୁଡିକ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରସାରଣ କରାଯାଉଥିବା ସାମ୍ପ୍ରଦାୟିକ ବିଷର ପରିଣତି ଯେ କେ

ସୋଭିଏତ ସଂଘର ବିଘଟନ ପରେ ସୃଷ୍ଟ ଆର୍ମେନିଆ ଓ ଅଜରବାଇଜାନ ଭଳି ଦୁଇଟି ଦେଶ ମଧ୍ୟରେ ଲାଗି ରହିଥିବା ବିବାଦ ସେପ୍ଟେମ୍ୱର ୨୭, ୨୦୨୦ ପରଠାରୁ ସାମରିକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଅଧିକ ଉତ୍ତେଜନାପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ କ୍ରମଶଃ ଯୁଦ୍ଧ ଆଡକୁ ମୁହାଁଇବା ବାସ୍ତବିକ ଉଦବେଗଜନକ । କାରଣ ଦୁଇ ଦେଶ ମଧ୍ୟରେ ଯୁଦ୍ଧ ଲାଗିଲେ ତାହା କେବଳ ସେହି ଦୁଇ ଦେଶ ମଧ୍ୟରେ ସୀମିତ ନ ରହି ଅନ୍ୟ ଦେଶମାନେ ସେଥିରେ ଜଡିତ ହେବାର ପୂର୍ବ ସୂଚନା ମିଳି ସାରିଲାଣି, ଯାହାର ପ୍ରଭାବ ବିଶ୍ୱର ଅନେକ ଦେଶ ଉପରେ ପଡି ବିଶ୍ୱ ଅର୍ଥନୀତି ମଧ୍ୟ ପ୍ରଭାବିତ ହେବାର ଆଶଙ୍କା ଦେଖା ଦେଇପାରେ । ଦୁଇ ଦେଶ ମଧ୍ୟରେ ବିବାଦର ମୂଳ କାରଣ ନଗୋର୍ଣ୍ଣୋ-କରାବାଖ ଅଞ୍ଚଳର ମାଲିକାନା ଓ ଆଧିପତ୍ୟକୁ ନେଇ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏହି ବିବାଦର ଇତିହାସ ଓ ଏହି ବିବାଦ ସହ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ବା ପରୋକ୍ଷ ଭାବେ ଜଡିତ ହେଉଥିବା ଦେଶଗୁଡିକର ସ୍ୱାର୍ଥ ତଥା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟକୁ ବୁଝିବାର ବି ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି । ମଧ୍ୟ ଏସିଆର କକାସସ ପର୍ବତୀୟ ଅଞ୍ଚଳସ୍ଥିତ ଦୁଇଟି ଦେଶ ହେଉଛନ୍ତି ଆର୍ମେନିଆ ଓ ଅଜରବାଇଜାନ । ଦୁଇଟି ଦେଶ ଭିତରୁ ଆର୍ମେନିଆ ଅପେକ୍ଷାକୃତ କ୍ଷୁଦ୍ର ଓ ଏହା ଏକ ସ୍ଥଳଭାଗ ଆବଦ୍ଧ ଦେଶ । ଏହାର ସୀମାକୁ ଲାଗି ଜର୍ଜିଆ, ଅଜରବାଇଜାନ, ଇରାନ ଓ ତୁର୍କିର ସୀମା ରହିଛି । ଏହାର କ୍ଷେତ୍ରଫଳ ପ୍ରାୟ ୩୩୦୦୦ ବର୍ଗ କିଲୋମିଟର ହୋଇଥିବା ବେଳେ ଅଜରବାଇଜାନ ଆକାରରେ ଏହାର ପ୍ରାୟ ଅଢେଇ ଗୁଣ ବା ୮୫୦୦୦ ବର୍ଗ କିଲୋମିଟର । କାସ୍ପିଆନ ସାଗ