Skip to main content

Posts

ଆଳୁ ଓ ଓଡ଼ିଆ ଅସ୍ମିତା

ଜୁଲାଇ ଆସିଲେ ଆଳୁର ଦର ବୃଦ୍ଧି ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ଚିନ୍ତା ବଢ଼ାଏ । ଏଥର ତ ଏହା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନୟାନ୍ତ କରିସାରିଲାଣି । ଆଳୁର ଦର ମାନକ ଦର ହୋଇଥିବାରୁ ଏହାର ବୃଦ୍ଧି ହେଲେ ଅନ୍ୟ ପନିପରିବାର ଦର ମଧ୍ୟ ବଢ଼ିଥାଏ ।  ତେବେ ଅନ୍ୟ ପନିପରିବାର ଦାମ ଅଧିକ ରହୁଥିଲେ ବି ଆଳୁକୁ ଅପେକ୍ଷାକୃତ ଅଧିକ ଲୋକ ଅଧିକ ପରିମାଣରେ କ୍ରୟ କରୁଥିବାରୁ ହେଉଥିବାରୁ ଏହାର ଦର ବୃଦ୍ଧି ଅନେକଙ୍କୁ ବାଧିଥାଏ । ଓଡ଼ିଶାକୁ ଆଳୁ ଟ୍ରକ୍ ଆସିବା ଉପରେ ପଶ୍ଚିମବଙ୍ଗ ସରକାର କଟକଣା ଜାରି କରିବା ଦରବୃଦ୍ଧିର ମୁଖ୍ୟ କାରଣ ହୋଇଥିବାରୁ କେହି କେହି ମମତା ଦିଦିଙ୍କ ଉପରେ ରୋଷ ବ୍ୟକ୍ତ କଲେ । ଆଳୁରେ ଓଡ଼ିଶାକୁ ଆତ୍ମନିର୍ଭରଶୀଳ କରାଇବାରେ ବିଭିନ୍ନ ସମୟରେ ଶାସନରେ ଥିବା ସରକାରଙ୍କ ଅପାରଗତା ବିରୋଧରେ ସେହି ରୋଷର କିଞ୍ଚିତ୍ ଅଭିପ୍ରେତ ହୋଇଥାଆନ୍ତା କି ! ଚଳିତ ବର୍ଷ ଅସମୟରେ ବର୍ଷା ଯୋଗୁ ଆଳୁର ଉତ୍ପାଦନ ପ୍ରାୟ ୨୦ ପ୍ରତିଶତ କମ ହୋଇଥିବାରୁ ପଶ୍ଚିମବଙ୍ଗ ସରକାର ନିଜ ରାଜ୍ୟରେ ଆଳୁ ଦରକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ମଧ୍ୟରେ ରଖିବା ଲାଗି ବାହାର ରାଜ୍ୟକୁ ଆଳୁ ଚାଲାଣ ଉପରେ କଟକଣା ଲଗାଇଛନ୍ତି । ପଶ୍ଚିମବଙ୍ଗରୁ ଆଳୁ ମିଳିବାରେ ସମସ୍ୟା ସୃଷ୍ଟି ହେବା ପରେ ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ପ୍ରଦେଶର ଦ୍ୱାରସ୍ଥ ହେବାକୁ ପଡ଼ିଲା । ବାହାର ରାଜ୍ୟ ଉପରେ ମାତ୍ରାଧିକ ନିର୍ଭରଶୀଳତା ହେତୁ ଓଡ଼ିଶାରେ ଆଳୁ ସଙ୍କଟ ଯେଉଁଭଳି ଉତ୍କଟ ହୋଇଛି, ଅନ୍ୟ କୌଣସି ରାଜ୍ୟରେ ହୁଏତ ସେଭଳି  ସଙ୍କଟର ଘଟିନାହିଁ
Recent posts

ଐତିହ୍ୟ ବୃକ୍ଷ ସଂରକ୍ଷଣ ଓ ସୁରକ୍ଷା

ବନାରସ ହିନ୍ଦୁ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ସ୍ଥାପନା ସମୟରେ ଏହାର ସୀମାକୁ ଘେରାଇବା ଲାଗି ପ୍ରାଚୀର ନିର୍ମାଣ ହେଉଥାଏ । ସୀମାର ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ ଥିବା ଏକ ବିଶାଳ ଦ୍ରୁମକୁ ନ କାଟିଲେ ପାଚେରୀ ସିଧା ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ ବୋଲି ମନେ କରି ଦାୟିତ୍ୱରେ ଥିବା ଯନ୍ତ୍ରୀ ଗଛଟିକୁ କାଟିବାର ଯୋଜନା କରୁଥାନ୍ତି । ଏହି କଥା ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ମହାମନା ମଦନ ମୋହନ ମାଲବ୍ୟଙ୍କ କାନରେ ପଡ଼ିଲା । ସେ ତୁରନ୍ତ ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ହୋଇ ପଚାରିଥିଲେ, “ପାଚେରୀଟି ସିଧା ହେବା କ’ଣ ନିହାତି ଜରୁରୀ ? ଟିକେ ବଙ୍କା ହୋଇଗଲେ କ୍ଷତି କ’ଣ ?” ତାଙ୍କର ସେହି ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ହୁଏତ ଏକ ବିଶାଳ ଦ୍ରୁମକୁ ଭୂପତିତ ହେବାରୁ ରକ୍ଷା କରିଦେଲା । କିନ୍ତୁ, ଆଜିକାଲି ବିକାଶ ନାମରେ ଅହରହ ହଜାର ହଜାର ଦ୍ରୁମ ନିର୍ବିଚାରରେ ଧରାଶାୟୀ ହେଉଛନ୍ତି, ଯହିଁରେ କେତେ ଯେ ପୁରୁଣା ଗଛ ନିଶ୍ଚିହ୍ନ ହେଉଛନ୍ତି, ତାହାର ହିସାବ କାହା ପାଖରେ ନଥାଏ । ଏ ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ପ୍ରଶ୍ନ କଲେ ଗୋଟିଏ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଉତ୍ତର ଶିଣିବାକୁ ମିଳିଥାଏ ଯେ, ଯେତିକି ଗଛ କଟା ହେଉଛି ସେହି ଅନୁସାରେ ନୂଆ ଗଛ ଲଗା ହେଉଛି । କିନ୍ତୁ, ପ୍ରକୃତରେ କେତେ ଗଛ ଲଗା ହେଲା ଓ ସେଥିରୁ କେତେ ବଞ୍ଚିଲା ଏବଂ ସେହି ଚାରାମାନ କେବେ ପୁରୁଣା ବୃକ୍ଷଗୁଡ଼ିକର ବୟସ ଧାରଣ କରି ଦମ୍ଭର ସହିତ ଛିଡ଼ା ହେବେ, ତାର ଉତ୍ତର କାହା ପାଖରେ ନ ଥାଏ ।  ଏହି ସନ୍ଦର୍ଭରେ ଐତିହ୍ୟ ବୃକ୍ଷର ସଂରକ୍ଷଣ ଚିନ୍ତା ଯଥେଷ୍ଟ ଗୁରୁତ୍

ଆଖି ଝଲସା ବାହାଘର

“କିଣୁବାବୁଙ୍କ ପୁଅ ବାହାଘର ଧୁମଧାମରେ ହେଉଥାଏ । ସେତେବେଳକୁ ଏଠିକି ଆହୁରି ବିଜୁଳି ବତି ଆସି ନଥାଏ । ତଥାପି ବାହାଘର ପାଇଁ ସେ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଭାବେ କଲିକତାରୁ ବିଜୁଳିବତି ମଗେଇଥିଲେ । ସମସ୍ତଙ୍କ ଆଖି ଝଲସି ହେଇ ଯାଇଥିଲା ନା !  ଯେତେ ଲୋକ! ଯୋଉଁ ଖାଇବା ! ଯାହା ତ ଖାଇଲେ ଖାଇଲେ, ଯେତିକି ରସଗୋଲା, ମାଛ, ମାଂସ ବାହାଳିରେ ଫୋପଡ଼ା ହୋଇଥିଲା, ତା’ ପର ଦିନ ତାକୁ ଦେଖି ଆଖି ତାଟକା ହୋଇଯାଉଥିଲା ପରା!” ପ୍ରାୟ ପଚାଶ ବର୍ଷ ତଳେ ଗୋଟେ ଛୋଟ ସହରରେ ଜଣେ ବୃଦ୍ଧ ତାଙ୍କର ଯୁବାବସ୍ଥାରେ ଦେଖିଥିବା ଏକ ଆଖି ଝଲସା ବାହାଘରକୁ ଏହିଭଳି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ । ଅମୁକ ବାବୁଙ୍କ ପୁଅ ବା ସମୁକ ବାବୁଙ୍କ ଝିଅ ବାହାଘର କହି ଏଭଳି କୌଣସି ବାହାଘରର ଭବ୍ୟତା ସମ୍ପର୍କରେ ସାଧାରଣ ଲୋକେ ଯେଉଁଭଳି ଆଖି ତରାଟି ଆଲୋଚନାମାନ କରିଥାନ୍ତି, ତାହା ନିଶ୍ଚିତ ଭାବେ ଧନାଢ଼୍ୟମାନଙ୍କୁ ପ୍ରୀତ କରୁଥିବ, ଯେଉଁଥି ଲାଗି ନବ୍ୟ ଧନାଢ଼୍ୟମାନେ ଆଖିଝଲସା ବିବାହୋତ୍ସବର ଆୟୋଜନ କରିବାରେ ପାଇଁ ପ୍ରେରିତ ହୋଇଥାନ୍ତି । ତେବେ କଥା ହେଲା ଏବେ ଏଭଳି ବିବାହର ଆୟୋଜନ କେବଳ ଧନିକଙ୍କ ଭିତରେ ସୀମିତ ନାହିଁ, ସାଧାରଣ ମଧ୍ୟବିତ୍ତ ପରିବାରର ଲୋକେ ମଧ୍ୟ ଏଭଳି ଆୟୋଜନରେ ପ୍ରବୃତ୍ତ ହେଲେଣି । ନିକଟରେ ବିଶିଷ୍ଟ ଶିଳ୍ପପତି ମୁକେଶ ଅମ୍ୱାନୀଙ୍କ ସାନପୁଅ ଅନନ୍ତଙ୍କ ବିବାହୋତ୍ସବ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଯାଇଛି । ଏହାର ଭବ୍ୟତା ସମ୍ପର୍କରେ ଜାତୀୟ ଗଣମାଧ୍ୟମଗୁଡ଼ିକର ବର୍ମ୍ଣନାରେ କେବଳ

ଚାଲ ଦିନଟିଏ ଇସ୍ତ୍ରୀ ନ କରି ଲୁଗା ପିନ୍ଧିବା

ସଭ୍ୟ ସମାଜରେ ଇସ୍ତ୍ରୀ ହୋଇଥିବା ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିବା ସଭ୍ୟ ମଣିଷଙ୍କ ପରିଚୟ ରୂପେ ପରିଗଣିତ ହୋଇଥାଏ । ଏଣିକି ଇସ୍ତ୍ରୀ ହୋଇ ନଥିଲେ ସାନଠାରୁ ବଡ଼ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କେହି ସେହି ଲୁଗା ପିନ୍ଧିବାକୁ ରାଜି ହେଉଥିବା ଦେଖାଯାଉନାହିଁ । ଏପରିକି ସାମାନ୍ୟ ଲୋଚାକୋଚା ହୋଇଥିବା ଲୁଗାକୁ ବି କାଢ଼ି ପକାଇ ଦେଉଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଅନେକ ହୁଏତ ଅନୁଭବ କରି ନ ଥିବେ ଯେ ସମାଜରେ ଇସ୍ତ୍ରୀ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିବାର ପ୍ରବୃତ୍ତି ବଢ଼ିବା କାରଣରୁ ବାୟୁମଣ୍ଡଳ ଅଧିକ ପ୍ରଦୂଷିତ ହୋଇ ବୈଶ୍ୱିକ ଉତ୍ତପ୍ତୀକରଣ ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ ତ୍ୱରାନ୍ୱିତ କରୁଛି ।  ଏ କଥା ନୁହେଁ ଯେ ଭାରତୀୟମାନେ ପ୍ରଥମରୁ ଇସ୍ତ୍ରୀକରା ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିବାରେ ଅଭ୍ୟସ୍ତ ଥିଲେ । ଆଗରୁ ଭାରତୀୟମାନେ ସାର୍ଟ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ପରି ସିଲେଇ ହୋଇଥିବା ପୋଷାକ ପିନ୍ଧୁ ନଥିଲେ । ସେତେବେଳେ ଭାରତୀୟ ପୁରୁଷମାନେ ପ୍ରାୟତଃ ଧୋତି, ଗାମୁଛା ଓ ମହିଳାମାନେ ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧୁଥିଲେ । ଲୋଚାକୋଚା ହେଲେ ବି ସେଗୁଡ଼ିକ ପିନ୍ଧିବାରେ ସେମାନଙ୍କର କୌଣସି କୁଣ୍ଠା ବା ଆପତ୍ତି ନ ଥିଲା । ଆଜି ବି ଗାଁଗଣ୍ଡାରେ ଲୋକେ ଲୋଚାକୋଚା ହୋଇଥିବା ଲୁଗା ପିନ୍ଧି ବେଶ୍ ସ୍ୱଚ୍ଛନ୍ଦରେ ଦୋକାନ ବଜାର, ବାହାର ଜାଗାକୁ ବୁଲିବାକୁ ଯାଇଥାନ୍ତି । ଅନେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ତ ଲୋଚାକୋଚା ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିବା ଗର୍ବ ଓ ଆଭିଜାତ୍ୟର ବିଷୟ ଥିଲା । ସ୍ଥଳ ବିଶେଷରେ କିଛି ଭଲ ଲୁଗାକୁ ଠିକ୍ ରୂପେ ଚଉତାଇ ପେଡ଼ିରେ ରଖୁଥିଲେ ଯାହାକୁ ‘ପେଡ଼ି ସାଇତା’ ଲୁଗା କୁହାଯା

ଏକ ପ୍ରାଣବନ୍ତ ଛାତ୍ର ସମାଜ ସପକ୍ଷରେ

ଇସ୍ରାଏଲ ଦ୍ୱାରା ହମାସ ଉପରେ ଦୀର୍ଘ ଦିନ ଧରି ଚାଲିଥିବା ନୃଶଂସ ଓ ବର୍ବରୋଚିତ ଆକ୍ରମଣର ପ୍ରତିବାଦରେ ମେ 2024 ରେ ଆମେରିକାର ବିଭିନ୍ନ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ କ୍ୟାମ୍ପସରେ ହୋଇଥିବା ଛାତ୍ର ବିକ୍ଷୋଭରେ ପ୍ରାୟ 2000 ଛାତ୍ରଙ୍କୁ ଅଟକ ରଖାଯାଇଥିଲା । ଇସ୍ରାଏଲକୁ ସମର୍ଥନ କରି ଲାଭାନ୍ୱିତ ହେଉଥିବା କମ୍ପାନିଗୁଡ଼ିକରୁ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ତୁରନ୍ତ ପୁଞ୍ଜି ପ୍ରତ୍ୟାହାର କରନ୍ତୁ ବୋଲି ଛାତ୍ରମାନେ ଚାପ ପ୍ରୟୋଗ କରୁଥିଲେ । ଏଭଳି ସ୍ଥିତିରେ କେହି କେହି ପ୍ରଶ୍ନ କରିପାରନ୍ତି ଯେ ସେଠାକୁ ପଢ଼ିବାକୁ ଯାଇଥିବା ପିଲାଏ ଇସ୍ରାଏଲ ହମାସରେ ସହିତ କ ’ ଣ କରୁଛି ସେ ନେଇ ମୁଣ୍ଡ ଖେଳାଉଛନ୍ତି କାହିଁକି ? କେବଳ କ୍ୟାମ୍ପସ୍ ବା ଶୈକ୍ଷିକ ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ନୁହେଁ , ବିଭିନ୍ନ ଜାତୀୟ ଓ ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ବିଭିନ୍ନ ସମୟରେ ଆମେରିକାର ଛାତ୍ର ସମାଜ ଦୃଢ଼ ମତ ବ୍ୟକ୍ତ କରି ସରକାରଙ୍କ ଉପରେ ଚାପ ପ୍ରୟୋଗ କରିଥିବାର ସୁଦୀର୍ଘ ଇତିହାସ ରହିଛି । ଗତ ଶତାବ୍ଦୀର ଷଷ୍ଠ ଦଶକରେ ଛାତ୍ର ସମାଜର ପ୍ରବଳ ବିରୋଧ ଯୋଗୁଁ ଆମେରିକା ଭିଏତନାମ ଯୁଦ୍ଧରୁ ଓହରିବାକୁ ଏକପ୍ରକାର ବାଧ୍ୟ ହୋଇଥିଲା । ତେବେ କମ୍ୱୋଡ଼ିଆ ଆକ୍ରମଣକୁ ବିରୋଧ କରି 1970 ମସିହାରେ ହୋଇଥିବା ଛାତ୍ର ବିକ୍ଷୋଭ ଦେଶର 400 ରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱ