Skip to main content

ଜନସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ଓ ସାମ୍ପ୍ରଦାୟିକ ସନ୍ତୁଳନ


ଜାତିସଂଘ ତରଫରୁ ପ୍ରକାଶିତ ‘ୱାର୍ଲଡ଼ ପପୁଲେସନ ପ୍ରୋସପେକ୍ଟସ ୨୦୨୨’ ଅନୁଯାୟୀ ଆଜି ଅର୍ଥାତ୍ ନଭେମ୍ୱର ୧୫, ୨୦୨୨ରେ ବିଶ୍ୱର ଜନସଂଖ୍ୟା ୮୦୦ କୋଟି ଛୁଇଁବ । ବିଶ୍ୱ ଜନସଂଖ୍ୟା ୨୦୮୦ରେ ୧୦୪୦ କୋଟିର ସର୍ବାଧିକ ସ୍ତରରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ୨୧୦୦ ଯାଏଁ ଅପରିବର୍ତ୍ତିତ ରହିବ । ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ ୨୦୨୩ ସୁଦ୍ଧା ଭାରତର ଜନସଂଖ୍ୟା ଚୀନର ଜନସଂଖ୍ୟାକୁ ଟପି ଏହା ବିଶ୍ୱର ସର୍ବାଧିକ ଜନବହୁଳ ଦେଶରେ ପରିଣତ ହେବ । ଜନସଂଖ୍ୟାରେ ସାମ୍ପ୍ରଦାୟିକ ଅସନ୍ତୁଳନ ଭୌଗୋଳିକ ସୀମାର ପରିବର୍ତ୍ତନର କାରଣ ହେଉଥିବାରୁ ‘ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ସ୍ୱୟଂ ସେବକ ସଂଘ’ର ମୁଖ୍ୟ ମୋହନ ଭାଗବତଙ୍କ ସମେତ ଅନେକ ବ୍ୟକ୍ତି ବିଶେଷ ଦେଶରେ ବିଭିନ୍ନ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଜନସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧିକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ମଧ୍ୟରେ ରଖିବା ପାଇଁ ଏକ ଜନସଂଖ୍ୟା ନୀତି ପ୍ରଣୟନ ସପକ୍ଷରେ ମତ ଦେଇଆସୁଛନ୍ତି । ତେଣୁ ଭାରତରେ ଜନସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ସାଂପ୍ରଦାୟିକ ସନ୍ତୁଳନ ରକ୍ଷା ହୋଇ ନ ପାରିବାର କାରଣଗୁଡ଼ିକ ସମ୍ପର୍କରେ ତର୍ଜମା ହେବାର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି ।

    ୧୮୦୪ରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ୧୦୦ କୋଟି ଛୁଇଁଥିବା ବିଶ୍ୱ ଜନସଂଖ୍ୟା ୨୦୦ କୋଟିରେ ପହଞ୍ଚିବାକୁ ଆଉ ୧୨୩ ବର୍ଷ ଲାଗିଗଲା । ୧୯୬୦ରେ ଜନସଂଖ୍ୟା ୩୦୦ କୋଟିରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ପ୍ରତି ୧୨ରୁ ୧୪ ବର୍ଷ ବ୍ୟବଧାନରେ ଏହା ୧୦୦ କୋଟି ଲେଖାଏଁ ବଢି ଚାଲିଲା । ବିଶ୍ୱ ଜନସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ପାଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି ହାର ୨୦୨୦ରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ୧ ପ୍ରତିଶତରୁ କମ ହୋଇଥିବାରୁ ୨୦୫୦ରେ ଏହା ୯୭୦ କୋଟିରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ଆଉ ୭୦ କୋଟି ବଢି ସର୍ବାଧିକ ୧୦୪୦ କୋଟିରେ ପହଞ୍ଚିବାକୁ ଆହୁରି ୩୦ ବର୍ଷ ଲାଗିଯିବ । ତା’ପରେ ଅଧିକାଂଶ ଦେଶରେ ଜନସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ଆଉ ଏକ ସମସ୍ୟା ହୋଇ ରହି ନ ପାରେ ।  

    ଗୋଟିଏ ଦେଶରେ ଜଣେ ମହିଳା ତା’ ଜୀବଦ୍ଦଶାରେ ହାରାହାରି କେତେ ଗୋଟି ଶିଶୁଙ୍କୁ ଜନ୍ମ ଦେଉଛନ୍ତି, ତାହା ସୂଚାଉଥିବା ଉତ୍ପାଦିକା ହାର ବା ଟିଏଫଆର ସେହି ଦେଶର ଜନସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧିର ସ୍ଥିତିକୁ ଦର୍ଶାଇଥାଏ । ସାରା ବିଶ୍ୱରେ ୧୯୫୦ରେ ଉତ୍ପାଦିକା ହାର ୫ ଥିଲାବେଳେ ତାହା ୨୦୨୧ରେ ହ୍ରାସ ପାଇ ୨.୩ରେ ପହଞ୍ଚିଛି । ଅପରପକ୍ଷରେ ଭାରତରେ ୧୯୫୦ରେ ଏହି ହାର ୬ ଥିବାବେଳେ ତାହା ଜାତୀୟ ପରିବାର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସର୍ଭେ-୫ ଅନୁଯାୟୀ ୨୦୨୧ରେ ୨କୁ ଖସି ଆସିଲାଣି, ଯାହା ୨.୧ର ଅନୁମୋଦିତ ପରିପୂରଣ ସ୍ତର (ରିପ୍ଲେସମେଣ୍ଟ ଲେଭଲ)ଠାରୁ ବି କମ୍ । ୩୬ଟି ରାଜ୍ୟ ଓ କେନ୍ଦ୍ରଶାସିତ ଅଞ୍ଚଳ ମଧ୍ୟରୁ କେବଳ ବିହାର, ମେଘାଳୟ, ଉତ୍ତରପ୍ରଦେଶ, ଝାଡ଼ଖଣ୍ଡ ଓ ମଣିପୁରକୁ ବାଦ ଦେଲେ ଅନ୍ୟ ସବୁଠି ଏହା ପରିପୂରଣ ସ୍ତରରେ ପହଞ୍ଚିସାରିଲାଣି । ଉପରୋକ୍ତ ରାଜ୍ୟଗୁଡ଼ିକରେ ବି କେତେକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଅଞ୍ଚଳକୁ ବାଦ ଦେଲେ ମହିଳାଙ୍କ ଉତ୍ପାଦିକା ହାର ଉଦବେଗଜନକ ସ୍ତରରେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଜନସଂଖ୍ୟାକୁ ଆହୁରି ହ୍ରାସ କରିବା ଲାଗି ଜାତୀୟ ସ୍ତରରେ ଜନସଂଖ୍ୟା ନୀତି ପ୍ରଣୟନର କୌଣସି ଆବଶ୍ୟକତା ଅନୁଭୂତ ହେଉନାହିଁ । ଅର୍ଥାତ୍, ଭାରତର ଉତ୍ପାଦିକା ହାର ଦ୍ରୁତ ହ୍ରାସ ପାଇଥିବାରୁ ଭାରତର ଜନସଂଖ୍ୟା ୨୦୪୭ ସୁଦ୍ଧା ୧୬୧ କୋଟିର ସର୍ବାଧିକ ସ୍ତରକୁ ଛୁଇଁବା ପରେ କମିବା ଆରମ୍ଭ କରିବ । ଆକଳନ ଅନୁସାରେ ୨୦୨୨ରେ ଭାରତର ଜନସଂଖ୍ୟା ୧୪୧ କୋଟି ଥିବାବେଳେ ଆଗାମୀ ୭୮ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ୨୧୦୦ରେ ଏହା ବର୍ତ୍ତମାନର ଜନସଂଖ୍ୟା ତୁଳନାରେ ୪୧ କୋଟି କମ୍ ହୋଇ ୧୦୦ କୋଟିରେ ପହଞ୍ଚିବ, ଯାହା ଚିନ୍ତାଜନକ ହୋଇପାରେ । 

    ମୃତ୍ୟୁହାର ହ୍ରାସ ପାଉଛି ଜନସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧିର ଅନ୍ୟ ଏକ ବଡ଼ କାରଣ । ଫଳରେ ଭାରତରେ ଲୋକମାନଙ୍କର ହାରାହାରି ପ୍ରତ୍ୟାଶିତ ଆୟୁ ବୃଦ୍ଧି ପାଇ ୭୦.୪ ବର୍ଷରେ ପହଞ୍ଚିଲାଣି । ୬୫ ବର୍ଷରୁ ଅଧିକ ବୟସର ଲୋକଙ୍କ ସଂଖ୍ୟାରେ ବୃଦ୍ଧି ଘଟି ଏବେ ଏହା ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱରେ ହାରାହାରି ୧୦ ପ୍ରତିଶତରେ ପହଞ୍ଚିଥିବା ବେଳେ ଭାରତରେ ତାହା ପ୍ରାୟ ୭ ପ୍ରତିଶତ ଅଛି । ତେବେ ମହିଳାଙ୍କ ଉତ୍ପାଦିକା ହାର ଯଥେଷ୍ଟ ହ୍ରାସ ପାଇଥିବାରୁ ୨୦୫୦ ସୁଦ୍ଧା ବୃଦ୍ଧଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ପ୍ରାୟ ୧୬ ପ୍ରତିଶତରେ ପହଞ୍ଚିବାର ପୂର୍ବାନୁମାନ କରାଯାଉଛି, ଯାହା ୧୨ ବର୍ଷ ଯାଏଁ ପିଲାଙ୍କ ସଂଖ୍ୟାର ପ୍ରତିଶତ ସହ ସମାନ ହେବ । ଅର୍ଥାତ୍ ଉତ୍ପାଦନକ୍ଷମ ଲୋକଙ୍କ ତୁଳନାରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ଲୋକଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧିପାଇବ, ଯାହା ଚିନ୍ତାର କାରଣ ହେବ ।   

    ଅଧିକ ଶିଶୁ ଜନ୍ମ ହେଲେ ଜନସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ପାଇ ଦେଶର ସମ୍ୱଳ ଉପରେ ଅତ୍ୟଧିକ ବୋଝ ପଡିବାର ଆଶଙ୍କା ବୃଦ୍ଧିପାଇଥାଏ । ତେବେ କିଛି ଦେଶରେ ଦେଶାନ୍ତରଣ ଏକ ସ୍ୱାଭାବିକ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଭାବେ ଗୃହୀତ ହୋଇସାରିଲାଣି, ଯାହା ଜନସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ବା ହ୍ରାସର ମଧ୍ୟ କାରଣ ପାଲଟିଛି । ଅନୁମାନ କରାଯାଉଛି ଯେ ଭବିଷ୍ୟତରେ କିଛି ବିକଶିତ ଦେଶରେ ଜନ୍ମ-ମୃତ୍ୟୁହାର ଅପେକ୍ଷା ଦେଶାନ୍ତରଣ ହିଁ ଜନସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧିର ପ୍ରମୁଖ କାରଣ ହେବ । ଅପରପକ୍ଷରେ ଭାରତ, ପାକିସ୍ତାନ, ବଙ୍ଗଳାଦେଶ, ନେପାଳ, ଶ୍ରୀଲଙ୍କା ଆଦି ଦେଶମାନଙ୍କରୁ ଶ୍ରମବଳର ଦେଶାନ୍ତରଣ, ଓ ଅସୁରକ୍ଷା, ସଂଘାତ ବା ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱ ଯୋଗୁଁ ସିରିଆ, ଭେନେଜୁଏଲା, ମ୍ୟାନମାର ଆଦି ଦେଶଗୁଡିକରୁ ଗତ ୧୦ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଦେଶାନ୍ତରିତ ହୋଇଥିବା ଲୋକଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ପ୍ରାୟ ୩.୫ କୋଟି ହୋଇଥିଲା । ଏହି ସମୟରେ କେବଳ ଭାରତରୁ ଦେଶାନ୍ତରିତ ହୋଇଥିବା ଲୋକଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ପ୍ରାୟ ୩୫ ଲକ୍ଷ । ସୁତରାଂ, ଭବିଷ୍ୟତରେ  ଭାରତରୁ ଅଧିକ ସଂଖ୍ୟକ ଦକ୍ଷ ଶ୍ରମିକ ଦେଶାନ୍ତରିତ ହେଲେ ସେମାନେ ଦେଶ ଉପରେ ବୋଝ ନ ହୋଇ ବରଂ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରେରିତ ବିଦେଶୀ ମୁଦ୍ରାରେ ଦେଶ ଅଧିକ ସମୃଦ୍ଧ ହେବ ।

    “ଆମେ ପାଞ୍ଚ, ଆମର ପଚିଶ”, “ଚାରି ସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଚାଳିଶ ପିଲା” ଭଳି ଅଶାଳୀନ ମନ୍ତବ୍ୟମାନ ଦେଇ ଏକ ବିଭ୍ରାନ୍ତି ସ଼ୃଷ୍ଟି କରାଯାଉଛି ଯେ ମୁସଲମାନମାନେ ସେମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ଲାଗି ପ୍ରୟାସରତ । ସ୍ୱାଧୀନତା ପରେ ସବୁ ଧର୍ମାବଲମ୍ୱୀଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ଯଥେଷ୍ଟ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି । ହିନ୍ଦୁଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ୧୯୫୧ରେ ୩୦.୪ କୋଟିରୁ ବଢି ୨୦୧୧ ଜନଗଣନାରେ ୯୬.୬ କୋଟି ହୋଇଥିଲା ବେଳେ, ମୁସଲମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ୩.୫କୋଟିରୁ ୧୭.୨ କୋଟି ଓ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ୦.୮ କୋଟିରୁ ୨.୮ କୋଟିକୁ ବଢ଼ିଛି । ତେବେ ଏହି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ମୁସଲମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ୪.୪ ପ୍ରତିଶତ ବୃଦ୍ଧି ପାଇ ୧୪.୨ ପ୍ରତିଶତ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ହିନ୍ଦୁଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ୪.୩ ପ୍ରତିଶତ ହ୍ରାସ ପାଇ ୭୯.୮ ପ୍ରତିଶତ ହୋଇଛି । ହିନ୍ଦୁଙ୍କ ପ୍ରତିଶତ ହ୍ରାସ ଧର୍ମାନ୍ତରଣଜନିତ କି ବୋଲି ମନରେ ସନ୍ଦେହ ଉପୁଜିପାରେ । ପୂର୍ବରୁ ହିନ୍ଦୁ ଭାବେ ପରିଗଣିତ ହେଉଥିବା କିଛି ଆଦିବାସୀ ନିଜର ଅଲଗା ଧର୍ମ ବୋଲି ଘୋଷଣା କରିବା ଦ୍ୱାରା ହିନ୍ଦୁଙ୍କ ପ୍ରତିଶତ କିଛିଟା ହ୍ରାସ ପାଇଛି । ତା’ଛଡା ସ୍ୱାଧୀନ ଭାରତରେ ବଡ ଧରଣର ଧର୍ମାନ୍ତରଣ ହୋଇ କୋଟି କୋଟି ଲୋକ ଧର୍ମ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଥିବାର ସେଭଳି କୌଣସି ନଜିର ନାହିଁ । ସେହିପରି ମୁସଲମାନଙ୍କ ଏକାଧିକ ପତ୍ନୀ ଗ୍ରହଣ ବା ଅଧିକ ପିଲା ଜନ୍ମ ହେବା ସହ ଜନସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧିର କୌଣସି ସିଧାସଳଖ ସମ୍ପର୍କ ଥିଲା ପରି ଜଣାପଡ଼ୁ ନାହିଁ । କାରଣ ୧୯୯୨-୯୩ରେ ହୋଇଥିବା ଏନଏଫଏଚଏସ-୧ ସର୍ଭେ ଅନୁଯାୟୀ ମୁସଲମାନ ମହିଳାଙ୍କ ଉତ୍ପାଦିକା ହାର ୪.୪ ଥିଲାବେଳେ ୨୦୧୯-୨୧(ଏନଏଫଏଚଏସ-୫)ରେ ତାହା ହ୍ରାସ ପାଇ ୨.୩ରେ ପହଞ୍ଚି ପରିପୂରଣ ସ୍ତରର ନିକଟତର ହୋଇସାରିଲାଣି । ଏଥିରୁ ମୁସଲମାନମାନେ ଯେ ପରିବାର ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବାରେ ଆଗ୍ରହ ଦେଖାଉଛନ୍ତି, ତାହା ସୁସ୍ପଷ୍ଟ । ଏହି ସମୟରେ ହିନ୍ଦୁ ମହିଳାଙ୍କ ଉତ୍ପାଦିକା ହାର ୩.୩ରୁ ହ୍ରାସ ପାଇ ୧.୯୪ ହୋଇଛି । ଅର୍ଥାତ୍ ମୁସଲମାନଙ୍କ ଉତ୍ପାଦିକା ହାର ସର୍ବାଧିକ ୪୬.୫ ପ୍ରତିଶତ ହ୍ରାସ ପାଇଥିବା ବେଳେ ହିନ୍ଦୁଙ୍କର ୪୧.୨ ପ୍ରତିଶତ ହ୍ରାସ ପାଇଛି । ତେଣୁ, ମୁସଲମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧିର କାରଣ ସମ୍ପର୍କିତ ଆଲୋଚନା ମୁସଲମାନ ମହିଳାଙ୍କ ଉଚ୍ଚ ଉତ୍ପାଦିକା ହାର ଉପରେ କେନ୍ଦ୍ରିତ ହେଉଥିବାରୁ ଏହାର ଅନ୍ୟ କେତୋଟି ଦିଗ ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଆକର୍ଷିତ ହୋଇନଥାଏ । ଅଧ୍ୟୟନ ଅନୁଯାୟୀ ଜନ୍ମଲାଭ କରିବା ପରେ ଯେତେ ସଂଖ୍ୟକ ହିନ୍ଦୁ ଶିଶୁ ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷ ଯାଏଁ ବଞ୍ଚି ରହନ୍ତି ତା’ ଅପେକ୍ଷା ୧୮ ପ୍ରତିଶତ ଅଧିକ ମୁସଲମାନ ଶିଶୁ ବଞ୍ଚି ରହନ୍ତି । ଟେକ୍ସାସ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ମାଇକେଲ ଜେରୁସୋଙ୍କ ଏକ ଅଧ୍ୟୟନ ଅନୁସାରେ ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳରେ ମୁସଲମାନଙ୍କ ତୁଳନାରେ ୪୦ ପ୍ରତିଶତ ଅଧିକ ହିନ୍ଦୁ ଖୋଲାରେ ଶୌଚ କରିଥାଆନ୍ତି । ଏହି ଏକମାତ୍ର ପରିମଳ ଅଭ୍ୟାସଗତ ପାର୍ଥକ୍ୟ ରୋଗ ସଂକ୍ରମଣକୁ ଆମନ୍ତ୍ରଣ ଜଣାଇ ହିନ୍ଦୁ ଶିଶୁ ମୃତ୍ୟୁହାର ବୃଦ୍ଧିର ଏକ ବଡ଼ କାରଣ ପାଲଟିଥାଏ । ହିନ୍ଦୁ ଶିଶୁ ମୃତ୍ୟୁହାର ହ୍ରାସ ପାଇ ମୁସଲମାନ ଶିଶୁ ମୃତ୍ୟୁହାରର ସମତୁଲ ହେଲେ ବାର୍ଷିକ ୩୭୦୦୦୦ ଶିଶୁଙ୍କ ଜୀବନରକ୍ଷା ହୋଇପାରନ୍ତା । କେବଳ ଶିଶୁ ମୃତ୍ୟୁହାର ନୁହେଁ ବରଂ ପ୍ରତି ବୟସ ବର୍ଗରେ ମୁସଲମାନଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁହାର ହିନ୍ଦୁଙ୍କ ତୁଳନାରେ କମ୍ ହୋଇ ସାମଗ୍ରିକ ଭାବେ ତାହା ହାରାହାରି ୧୩ ପ୍ରତିଶତ କମ୍ ହୋଇଥାଏ । ଦିନରେ ୫ ଥର ନମାଜ ପଢିବା ପୂର୍ବରୁ ହାତ ମୁହଁ ଧୋଇବା ମୁସଲମାନଙ୍କ ଲାଗି ଏକ ଧାର୍ମିକ ଆବଶ୍ୟକତା ହୋଇଥିବାରୁ ସେମାନଙ୍କ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ପରିଚ୍ଛନ୍ନତା ଅଧିକ ହୋଇ ରୋଗ ସଂକ୍ରମଣର ଆଶଙ୍କାକୁ କମ୍ କରିଥାଏ । ଭାରତରେ ବାର୍ଷିକ ପ୍ରାୟ ୫ ଲକ୍ଷ କନ୍ୟାଭ୍ରୁଣ ହତ୍ୟା ହେଉଛି । ହିନ୍ଦୁ ସମାଜରେ ପୁତ୍ର ସନ୍ତାନ ପ୍ରତି ଥିବା ଅତ୍ୟଧିକ ମୋହ ଏହାର ଏକ ପ୍ରମୁଖ କାରଣ ବୋଲି ଦର୍ଶାଯାଇଥାଏ । ସମାନ କାରଣ ଯୋଗୁଁ ଝିଅର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ପ୍ରତି ମଧ୍ୟ ଅବହେଳା କରାଯାଇଥାଏ । ଫଳରେ ହିନ୍ଦୁମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଲିଙ୍ଗଗତ ଅସମାନତା ଅଧିକ ଦେଖା ଦେଇଥାଏ, ଯାହାର କୁପ୍ରଭାବ ଝିଅଙ୍କ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଉପରେ ପଡ଼ି ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ତାହା ଶିଶୁ ମୃତ୍ୟହାର ବୃଦ୍ଧିର କାରଣ ପାଲଟିଥାଏ । ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷରେ ମୁସଲମାନମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଲିଙ୍ଗଗତ ସମାନତା ଅପେକ୍ଷାକୃତ ଉନ୍ନତ ହୋଇଥିବାରୁ ଲିଙ୍ଗ ଅନୁପାତ ମଧ୍ୟ ଅପେକ୍ଷାକୃତ ଭଲ । ୨୦୧୧ ଜନଗଣନା ଅନୁଯାୟୀ ପ୍ରତି ୧୦୦୦ ହିନ୍ଦୁ ଓ ମୁସଲମାନ ପୁରୁଷଙ୍କ ଅନୁପାତରେ ମହିଳାଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ଯଥାକ୍ରମେ ୯୪୦ ଓ ୯୫୧ । କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ, ହିନ୍ଦୁମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବିଧବା ଓ ପରିତ୍ୟକ୍ତା ମହିଳାଙ୍କ ପୁନଃବିବାହ ସାମାଜିକ ସ୍ୱୀକୃତି ଲାଭ କରି ନ ଥିବାରୁ ପ୍ରଜନନକ୍ଷମ ମହିଳାଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ହ୍ରାସ ପାଉଛି, ଯାହାର ପ୍ରଭାବରେ ଉତ୍ପାଦିକା ହାର ହ୍ରାସ ପାଇ କମ୍ ଶିଶୁ ଜନ୍ମ ହେଉଛନ୍ତି । ମୁସଲମାନ ମହିଳାଙ୍କ ହାରାହାରି ଉଚ୍ଚତା ଓ ବିଏମଆଇ (ବଡ଼ି ମାସ ଇଣ୍ଡେକ୍ସ) ହିନ୍ଦୁ ମହିଳାଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ହୋଇଥାଏ । ଉଚ୍ଚତା ଅଧିକ ହେବା କ୍ରମସଞ୍ଚିତ ପୁଷ୍ଟିର ନିଦର୍ଶନ । ଫଳରେ ମୁସଲମାନ ଶିଶୁମୃତ୍ୟୁ ହାର କମ୍ ହେବା ସହ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ୱେଷ୍ଟିଂ (ଉଚ୍ଚତା ତୁଳନାରେ କମ ଓଜନ) ପ୍ରାୟତଃ କମ୍ ହୋଇଥାଏ । ଉପରୋକ୍ତ କାରଣଗୁଡିକ ହିନ୍ଦୁଙ୍କ ତୁଳନାରେ ମୁସଲମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧିରେ ସହାୟକ ହେଉଥିବା ଜଣାପଡ଼େ । ତଥାପି ମୁସଲମାନଙ୍କ ଅନୁନ୍ନତ ସାମାଜିକ ଓ ଅର୍ଥନୈତିକ ସ୍ତର, ମହିଳାଙ୍କ ଉଚ୍ଚ ଉତ୍ପାଦିକା ହାର, କମ୍ ସମୟ ବ୍ୟବଧାନରେ ପ୍ରସବ ଆଦି ମୃତ୍ୟୁହାର ବୃଦ୍ଧିକାରୀ କାରଣଗୁଡିକ ସତ୍ତ୍ୱେ ସେମାନଙ୍କ ଶିଶୁ ମୃତ୍ୟୁହାର ଅପେକ୍ଷାକୃତ କମ୍ ହେବାର କାରଣ ଖୋଜିବା ଲାଗି ଅଧିକ ଅଧ୍ୟୟନର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି ।   

    କେନ୍ଦ୍ର ସରକାର ଜାତୀୟ ଜନସଂଖ୍ୟା ନୀତି, ୨୦୦୦ ଓ ଜାତୀୟ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ନୀତି, ୨୦୧୭କୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରି ୨୦୪୫ ସୁଦ୍ଧା ଜନସଂଖ୍ୟାକୁ ସ୍ଥିର ରଖିବାକୁ ପ୍ରୟାସ କରୁଥିବାରୁ ଜନସଂଖ୍ୟା ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ପାଇଁ ଆଉ କୌଣସି ଆଇନ ପ୍ରଣୟନ କରିବାର ପ୍ରସ୍ତାବ ନାହିଁ ବୋଲି ସଂସଦରେ ଜଣାଇସାରିଛନ୍ତି । ତେଣୁ ଜନସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ହୁଏତ ଭାରତ ପାଇଁ ୨୦୪୭ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆହ୍ୱାନ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରେ, କିନ୍ତୁ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଜନସଂଖ୍ୟା ହ୍ରାସ ପାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ ଏହା ନୂତନ ସମସ୍ୟା ବା ସମ୍ଭାବନାକୁ ଜନ୍ମ ଦେଇପାରେ, ଯାହାର ଉଭୟ ସକାରାତ୍ମକ ଓ ନକାରାତ୍ମକ ପ୍ରଭାବ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିପାରେ । ଜନସଂଖ୍ୟା ହ୍ରାସ ତୁଳନାରେ ଯଦି ଶ୍ରମବଳର ଉତ୍ପାଦିକା ବୃଦ୍ଧି ପାଏ ତେବେ ମୁଣ୍ଡପିଛା ଆୟ ବୃଦ୍ଧି ପାଇ ଜୀବନ ଧାରଣର ମାନ ଉନ୍ନତ ହେବ ଓ ଦେଶର ଅର୍ଥନୈତିକ ପ୍ରଗତି ହେବ, ଯାହା ଜାପାନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ହୋଇଛି । ମାତ୍ର ଶ୍ରମବଳର ଉତ୍ପାଦିକା ବୃଦ୍ଧି ନ ପାଇଲେ ତାହା ଅର୍ଥନୀତି ଉପରେ ପ୍ରତିକୂଳ ପ୍ରଭାବ ପକାଇବ । ତେଣୁ ଏହାକୁ ଧ୍ୟାନରେ ରଖି ଭବିଷ୍ୟତର ଶ୍ରମବଳର ଉତ୍ପାଦିକା ବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ମାନବ ସମ୍ୱଳକୁ ଦକ୍ଷ ଓ କର୍ମଠ କରିବାକୁ ଜାତୀୟ ନୀତି ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେବା ସହ ଦୃଢ଼ ପଦକ୍ଷେପ ଗ୍ରହଣ କରାଯିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଜନସଂଖ୍ୟା ନୀତି ପ୍ରଣୟନ କରି ହୁଏତ ଶିଶୁଜନ୍ମକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିହେବ, କିନ୍ତୁ ଶିଶୁ ମୃତ୍ୟୁହାରକୁ ନୁହେଁ । ବିଭିନ୍ନ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଉତ୍ପାଦିକା ହାର ସମାନ ହୋଇ ଶିଶୁମୃତ୍ୟୁ ହାରରେ ଭିନ୍ନତା ରହିଲେ ଜନସଂଖ୍ୟାରେ ସାଂପ୍ରଦାୟିକ ତାରତମ୍ୟ ଦେଖାଦେବ । ତେଣୁ ଜନସଂଖ୍ୟାରେ ସାଂପ୍ରଦାୟିକ ସନ୍ତୁଳନ ରକ୍ଷା ନିମନ୍ତେ ଜାତୀୟ ଜନସଂଖ୍ୟା ନୀତିର ପ୍ରଣୟନ ଅପେକ୍ଷା ହିନ୍ଦୁମାନଙ୍କୁ ଆତ୍ମନୀରିକ୍ଷଣ କରି ସମାଜରେ ଥିବା କୁରୀତିଗୁଡିକ ଦୂର କରିବା ଲାଗି ସାମାଜିକ ସ୍ତରରେ ପ୍ରୟାସ ହେବା ଉଚିତ । ଏ ସଂଦର୍ଭରେ ଅଧିକ ସଚେତନତା ଏବଂ ଏ ସମ୍ପର୍କିତ ଆଲୋଚନା ବେଳେ ଅଧିକ ଚିନ୍ତନର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି ।


Published in Sambad on November 15, 2022


Comments

Popular posts from this blog

‘ଦାଦନ’ ନୁହେଁ କି ‘ପ୍ରବାସୀ’ ନୁହେଁ

“ମୁଁ ଜଣେ ଓଏଏସ ଅଫିସର । ତୋ’ ଭଳି କେଉଁଠିକୁ ଯାଇ ଦାଦନ ଖଟୁ ନାହିଁ ।” କିଛି ବାହାର ରାଜ୍ୟରେ କାମ କରି ଓଡିଶାକୁ ଫେରିଥିବା ଶ୍ରମିକଙ୍କ ପ୍ରତି ଜଣେ ଉତକ୍ଷିପ୍ତ ବିଡିଓଙ୍କର ଏ ଭଳି ଆପ ତ୍ତି ଜନକ କଟୂ ମନ୍ତବ୍ୟ ଭାଇରାଲ ହେବା ପରେ ବିଭିନ୍ନ କାରଣରୁ ତାହା ରାଜ୍ୟବାସୀଙ୍କୁ ବ୍ୟଥିତ ଓ ସ୍ତମ୍ଭୀଭୂତ କଲା । ଏଭଳି ଶ୍ରମିକଙ୍କ ଘରବାହୁଡାର ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ କିଛି ସରକାରୀ ଅଧିକାରୀଙ୍କଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମାନଙ୍କୁ ଦାଦନ ଶ୍ରମିକ ଭାବେ ସମ୍ବୋ ଧନ  କରି ତା ଚ୍ଛ ଲ୍ୟ କରିବା ସହିତ ‘ଦାଦନ’ ଶବ୍ଦଟିକୁ ଏକ ଗାଳି ରୂପେ ବ୍ୟବହାର କରିଥିବାର ଅନେକ ଘଟଣା ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା । ଏମାନେ ଫେରିବା ପରେ ଓଡିଶାରେ କରୋନା ଆକ୍ରାନ୍ତଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ଯୋଗୁ ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକେ ସଂକ୍ରମିତ ହେବାର ଭୟ ଏହାର ମୁଖ୍ୟ କାରଣ ହୋଇଥିଲା ବେଳେ ସ୍ଥଳ ବିଶେଷରେ ଫେରିଥିବା କେତେକଙ୍କ ଆଚରଣ ମଧ୍ୟ ସେଥିପାଇଁ ଖୋରାକ ଯୋଗାଇଥିଲା । “ଓଡିଶାକୁ ଫେରିବା ପାଇଁ ସରକାରଙ୍କୁ କାକୁତି ମିନତି ହୋଇ ହାତ ଯୋଡି ଭିଡିଓ ପଠାଉଥିଲେ । ଏଠି ପହ ଞ୍ଚି ଲା ପରେ ଉତ୍ପାତ ହେଉଛନ୍ତି । ଦାଦନ ଖଟିବାକୁ ଗଲା ବେଳେ କ’ଣ ସରକାରଙ୍କୁ ଜଣାଇ ଯାଇଥିଲେ? ଏମାନଙ୍କୁ ଓଡିଶା ଭିତରେ ପୂରାଇ ଦେବା କଥା ନୁହେଁ ।”, ବୋଲି କେହି କେହି ଖୋଲାଖୋଲି କହୁଥିବା ବେଳେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଥିବା ଘୃଣା ଭାବ ସେଥିରୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ରୂପେ ଜଣା ପଡୁଛି । ଏହି ଶ୍

‘ଭିକରେ ମିଳିଥିବା ସ୍ୱାଧୀନତା’ ଓ ‘ପଦ୍ମଶ୍ରୀ’ ପ୍ରତ୍ୟାହାର

ଦେଶକୁ ୧୯୪୭ରେ ମିଳିଥିବା ‘ସ୍ୱାଧୀନତା’, ସ୍ୱାଧୀନତା ନୁହେଁ ବରଂ ‘ଭିକ’ ଥିଲା ଓ ୨୦୧୪ରେ ମୋଦୀ କ୍ଷମତା ହାସଲ କରିବା ପରେ ହିଁ ଭାରତକୁ ପ୍ରକୃତ ଅର୍ଥରେ ସ୍ୱାଧୀନତା ମିଳିଥିଲା ବୋଲି କହି ବଲିଉଡ ଅଭିନେତ୍ରୀ ତଥା ‘ପଦ୍ମଶ୍ରୀ’ ପ୍ରାପ୍ତ କଙ୍ଗନା ରଣାୱତ ଏବେ ବିବାଦରେ । ଦେଶବ୍ୟାପୀ ତାଙ୍କ ଏହି ଉକ୍ତିର ବିରୋଧ ହୋଇ ତାଙ୍କଠାରୁ ‘ପଦ୍ମଶ୍ରୀ’ ପ୍ରତ୍ୟାହାର ଦାବି ହେଉଛି । କେହି କେହି ଏହା ତାଙ୍କ ଅଭିବ୍ୟକ୍ତିର ସ୍ୱାଧୀନତା ବୋଲି ଯୁକ୍ତି ବାଢୁଥିବା ବେଳେ ରାଷ୍ଟ୍ରପ୍ରଦତ୍ତ ସମ୍ମାନର ଅଧିକାରୀମାନଙ୍କ ଉପରେ ଆତ୍ମନିୟନ୍ତ୍ରିତ ଅଙ୍କୁଶ ଲାଗିବା ଉଚିତ କି ନୁହେଁ ସେ ନେଇ ମଧ୍ୟ ବିମର୍ଶ ହେବାକୁ ଲାଗିଲାଣି । ‘ପଦ୍ମଶ୍ରୀ’ ଭଳି ଏକ ସମ୍ମାନରେ ଭୂଷିତ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଦେଶର ସ୍ୱାଧୀନତା ଉପରେ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠାଇବା ଦ୍ୱାରା ଅନେକେ ‘ପଦ୍ମଶ୍ରୀ’ ସମ୍ମାନର ମର୍ଯ୍ୟାଦାକୁ ଅକ୍ଷୁଣ୍ଣ ରଖିବାରେ ସେ ଅସମର୍ଥ ବୋଲି ମଣୁଛନ୍ତି । ତେବେ ଏ ଭଳି ଭାବେ ସମ୍ମାନିତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଆପତ୍ତିଜନକ ଓ ବିବାଦିତ ଉଚ୍ଚାରଣ ଓ ଆଚରଣ ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରୁ ସମ୍ମାନ ପ୍ରତ୍ୟାହାର କରାଯାଇପାରିବ କି ଓ ସେଥିପାଇଁ ବିଧି ବ୍ୟବସ୍ଥା କ’ଣ, ତାହା ଆଲୋଚନାଯୋଗ୍ୟ । ଅତୀତରେ ପଦ୍ମ ସମ୍ମାନ ଘୋଷଣା ହେଲା ପରେ ମୌଲାନା ଅବୁଲ କଲାମ ଆଜାଦ, ସୁନ୍ଦରଲାଲ ବହୁଗୁଣା, ବାବା ଆମତେ, ବିଲାୟତ ଖାଁ, ବାଦଲ ସରକାର, କାଳୀଚରଣ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ପରି କିଛି ସମ୍ମାନିତ ବ୍ୟକ୍ତି ବିଭିନ୍ନ କା

ଭଲଗପ - 2021

2021ରେ  ପ୍ରକାଶିତ ପାଠକ ଓ ଲେଖକଙ୍କ ପସନ୍ଦର କିଛି ଭଲ ଗପ 2021ରେ ପ୍ରକାଶ ପାଇଥିବା 1600ରୁ ବେଶି ଲେଖକଙ୍କର 6100ରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱ ଓଡିଆ ଗପ ମଧ୍ୟରୁ ପାଠକ ଓ ଲେଖକଙ୍କ ପସନ୍ଦର କିଛି ଭଲ ଗପ ବାଛିବାର ଏକ ପ୍ରୟାସ ଚାଲିଛି । ତଦନୁଯାୟୀ ପାଠକ ଓ ଲେଖକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା  ପ୍ରସ୍ତାବ ଦାଖଲର ଶେଷ ତାରିଖ ମେ 31, 2022 ସୁଦ୍ଧା 260 ଜଣ ଲେଖକଙ୍କର 368ଟି ଭଲ ଗପର ସୂଚନା ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇଛି ଯାହା ନିମ୍ନ ପ୍ରଦତ୍ତ ତାଲିକାରେ ସ୍ଥାନିତ । ଏହି ଗପଗୁଡିକ ମଧ୍ୟରୁ 42ଟି ଗପର ପିଡିଏଫ ମିଳି ନାହିଁ । ପିଡିଏଫ ବା ସ୍ପ୍କାନ କପି ଉପଲବ୍ଦାଧ କରାଇବା ପାଇଁ ଆଉ 7 ଦିନ ସମୟ ଦିଆଯାଉଛି । ପ୍ରତିଟି ଗପ ପଢା ହେବାକୁ ଥିବାରୁ ତାପରେ ପିଡିଏଫ ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇ ପାରି ନଥିବା ଗପଗୁଡିକୁ ଚୟନ ପ୍ରକ୍ରିୟାରୁ ବାଦ ଦିଆଯିବ । (ସରଳ କୁମାର ଦାସ) 9437038015 saral_das@yahoo.co.in ତାଲିକାରେ ସ୍ଥାନିତ କୌଣସି ଗପ 2021 ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରକାଶ ପାଇଥିଲେ ଲେଖକ ଓ ପାଠକମାନେ ତାହା ଜଣାଇବାକୁ ଅନୁରୋଧ । ଜଣାପଡିଲେ ସେଇଟିକୁ ତାଲିକାରୁ ବାଦ ଦିଆଯିବ । ପ୍ରତିଟି ମନୋନୀତ ଗପ ପଢା ହେବାକୁ ଥିବାରୁ ସେଗୁଡିକର ପିଡିଏଫ ପଠାଇବାକୁ ସମ୍ପୃକ୍ତ ଲେଖକମାନଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ । ଏକାଧିକ ଗପ ଥିବା ଲେଖକଙ୍କ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଗପଟିକୁ ଚୟନ କରିବା ପ୍ରକ୍ରିୟା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯାଇଛି । କ୍ରମିକ ସଂଖ୍ୟା ଲେଖକ ଗଳ୍ପର ନାମ କେଉଁଠି(ପତ୍ରିକା ଇତ୍ୟାଦି) ପ୍ରକାଶନ ସଂଖ୍ୟା/ ତାରିଖ 1 ଅଜୟ ମହାପାତ୍ର

ପେଗାସସ୍ ମାମଲା ସରକାରଙ୍କ ତଣ୍ଟିରେ କଣ୍ଟା ହେବ ?

ପେଗାସସ୍ ମାମଲାରେ ଏକାଧିକ ପିଟିସନର ବିଚାର କରି ସୁପ୍ରିମକୋର୍ଟର ପ୍ରଧାନ ବିଚାରପତି ଏନ ଭି ରମଣାଙ୍କ ସମେତ ଏକ ତିନି ଜଣିଆ ଖଣ୍ଡପୀଠ ଅକ୍ଟୋବର ୨୭, ୨୦୨୧ରେ ଦେଇଥିବା ଆଦେଶକୁ ଅନେକେ ‘ଐତିହାସିକ’ କହୁଥିବା ବେଳେ ଏହା ମାଧ୍ୟମରେ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାର ଭର୍ତ୍ସିତ ହୋଇଛନ୍ତି ବୋଲି ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଉଛି । ନାଗରିକଙ୍କ ମୌଳିକ ଅଧିକାରକୁ ଅକ୍ଷୁଣ୍ଣ ରଖିବା ପାଇଁ ଏହି ୪୬ ପୃଷ୍ଠା ବିଶିଷ୍ଟ ଆଦେଶଟି ଆଗାମୀ ଦିନରେ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ନିର୍ବାହ କରିବାକୁ ଯାଉଥିବାରୁ ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ବିମର୍ଶର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି । କାନାଡାର ଟରୋଣ୍ଟୋ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଅଧୀନସ୍ଥ ‘ସିଟିଜେନ ଲ୍ୟାବ’ ସେପ୍ଟେମ୍ୱର ୨୦୧୮ରେ ଇସ୍ରାଏଲି ଟେକ୍ନୋଲୋଜି କମ୍ପାନୀ ଏନଏସଓ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରସ୍ତୁତ ପେଗାସସ୍ ନାମକ ସ୍ପାଏୱେୟାର ସମ୍ପର୍କରେ ଏକ ବିସ୍ତୃତ ରିପୋର୍ଟ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ । ଏହି ସ୍ପାଏୱେୟାରକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ଯେ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତିର ଫୋନ, କମ୍ପ୍ୟୁଟର ଭଳି ଡିଜିଟାଲ ଉପକରଣଗୁଡିକୁ ସ୍ପର୍ଶ ନ କରି ମଧ୍ୟ ସେଗୁଡିକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରି ହେବ । ଥରେ ଏହି ସ୍ପାଏୱେୟାର ଲକ୍ଷ୍ୟରେ ଥିବା ଉପକରଣରେ ଅବସ୍ଥାପିତ ହୋଇଗଲେ ସେଥିରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ତଥ୍ୟ (ଡାଟା) ସହ ଉପକରଣର ଇ-ମେଲ, ଟେକ୍ସଟ, ଫୋନ, କ୍ୟାମେରା, ରେକର୍ଡିଙ୍ଗ କରିବା କ୍ଷମତାଗୁଡିକ ମଧ୍ୟ ସ୍ପାଏୱେୟାର ବ୍ୟବହାରୀଙ୍କ ନିୟନ୍ତ୍ରଣକୁ ଚାଲିଯାଇଥାଏ ଓ ସମ୍ପୃକ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଅଜାଣତରେ ଅନ୍ୟ ତଥ୍ୟ ମଧ୍ୟ ଉପକରଣର

ଓଡିଆ କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ 2021 - ପ୍ରଥମ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ 252ଟି ଗପ

ଓଡିଆ କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ 2021 – ପ୍ରଥମ ପ୍ରର୍ଯ୍ୟାୟରେ 252ଟି ଗପ  ପାଠକ, ଲେଖକଙ୍କ ସହଯୋଗରେ 2021ରେ ପ୍ରକାଶିତ କିଛି ଭଲ ଗପ ବାଛିବାର ପ୍ରୟାସ ଆରମ୍ଭ ହୋଇ 260 ଜଣ ଲେଖକଙ୍କର 368ଟି ଭଲ ଗପର ସୂଚନା ହସ୍ତଗତ ହୋଇଥିଲା । ଇତିମଧ୍ୟରେ ତନ୍ମଧ୍ୟରୁ ଏକାଧିକ ଗପ ଆସିଥିବା ଲେଖକମାନଙ୍କର ଗପଗୁଡିକୁ ପଢାଯାଇ ସେଥିରୁ ସମ୍ପୃକ୍ତ ଲେଖକଙ୍କ ଗୋଟିଏ ଲେଖାଏଁ ଗପକୁ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇଛି । କିଛି ଲେଖକଙ୍କର ଗପ ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିବା ଓ / ବା ଧାର୍ଯ୍ୟ ଶେଷ ତାରିଖ ସୁଦ୍ଧା ପଢିବା ଲାଗି ପିଡିଏଫ ଉପଲବ୍ଧ ହୋଇ ନ ପାରିବା କାରଣରୁ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଅନ୍ତର୍ଗତ କରାଯାଇ ପାରିଲାନାହିଁ । ଅର୍ଥାତ୍ ପ୍ରଥମ ପର୍ଯ୍ୟାୟକୁ ନିମ୍ନଲିଖିତ 252 ଜଣ ଲେଖକଙ୍କର 252ଟି ଗପ ଯାଇଛି । ଏହି ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ଗପଗୁଡିକୁ ପାଠକଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇଲା ବେଳେ ଗପର ନାମ ଓ ଲେଖକଙ୍କ ନାମକୁ ଲିଭାଯାଇ ତା ସ୍ଥାନରେ କେବଳ ଗୋଟିଏ କୋଡ ନମ୍ୱର ପ୍ରଦାନ କରାଯାଉଛି । ଏହି ସମସ୍ତ ଗପକୁ 25ଟି ସେଟରେ ଭାଗ କରାଯାଇ ପ୍ରତି ସେଟରେ ହାରାହାରି 10ଟି ଲେଖାଏଁ ଗପ ରଖାଯାଇଛି । ପ୍ରତିଟି ସେଟ ଗପ ଦୁଇ ଜଣ ଲେଖାଏଁ ପାଠକଙ୍କ ନିକଟକୁ ପୃଥକ୍ ଭାବେ ପଠାଯାଉଛି । ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରୁ ମତାମତ ମିଳିଲା ପରେ ସେଥିମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରାୟ 50 ପ୍ରତିଶତ ଗପ ଦ୍ୱିତୀୟ ପର୍ଯ୍ୟାୟକୁ ଉନ୍ନୀତ ହେବ । ଗପଗୁଡିକ ଲେଖକମାନଙ୍କର ମୌଳିକ ରଚନା ଓ 2021ରେ ପ୍ରଥମ କରି ପ୍ରକାଶ ପାଇଛି ବୋଲି ଆଶା କରାଯାଏ । ଯଦି ଅନ୍